Umowy międzynarodowe - jak uniknąć podwójnego opodatkowania

Międzynarodowe prawo podatkowe: Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę są istotne dla polskich przedsiębiorców głównie z uwagi na wpływ, jaki wywierają na wysokość płaconych przez nich podatków. Ponadto po 1 maja 2004 r. Polskę będą obowiązywały przepisy niektórych dyrektyw unijnych regulujące zasady opodatkowania państw członkowskich Unii przede wszystkim w odniesieniu do dochodu.

Dla przedsiębiorców kontakty handlowe z zagranicą są obecnie codzienną praktyką. Staną się jeszcze częstsze, gdy Polska przystąpi do Unii Europejskiej. Dlatego też wiedza o zasadach opodatkowania transakcji międzynarodowych jest dla nich niezwykle istotna. W tym opracowaniu przedstawiamy najważniejsze, z punktu widzenia przedsiębiorców, postanowienia obecnie obowiązujących w Polsce umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Określając zakres roszczeń podatkowych w stosunku do zagranicy państwo posługuje się z reguły dwoma kryteriami:

• kryterium podmiotowym podporządkowania jurysdykcji podatkowej, zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają wszelkie dochody podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium danego państwa (nieograniczony obowiązek podatkowy), oraz

• kryterium przedmiotowym, zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają wszelkie dochody powstałe na terytorium danego państwa, niezależnie od miejsca zamieszkania lub siedziby uzyskujących je podmiotów (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosowanie przez poszczególne państwa jednocześnie obu tych kryteriów prowadzi do nałożenia na ten sam podmiot podatkowy takich samych lub porównywalnych podatków za ten sam okres w dwóch (lub więcej) państwach. Zjawisko to nosi nazwę międzynarodowego podwójnego opodatkowania w znaczeniu prawnym. Celem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej upo) jest wyeliminowanie takich sytuacji, jak opisane w przykładach 1 i 2.