Urlop wypoczynkowy na żądanie pracownika

Zgodnie z art. 167² zd. 1 k.p. „pracodawca ma obowiązek udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym”. Pracownikowi w ramach należnego mu urlopu wypoczynkowego przysługują więc nie więcej niż 4 dni urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, które może on wykorzystać na żądanie, we wskazanym przez siebie terminie. Pracownik nie musi ustalać wcześniej z pracodawcą terminu wykorzystania urlopu. Nie musi też uzyskać zgody pracodawcy na sam fakt wykorzystania tego urlopu.

Do urlopu na żądanie ma prawo każdy pracownik, a więc zatrudniony na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, wyboru i spółdzielczej umowy o pracę. Może z niego skorzystać zarówno pracownik zatrudniony na podstawie umowy na czas nie określony, jak i każdej innej umowy o pracę - na czas określony (w tym także na zastępstwo), na okres próbny i na czas wykonania określonej pracy.

Prawo do urlopu na żądanie ma pracownik, który nabył już prawo do urlopu. Urlop na żądanie przysługuje zatem pracownikowi, który pozostawał w stosunku pracy co najmniej 6 miesięcy w swojej karierze zawodowej i niezależnie od tego, u ilu pracodawców był zatrudniony i jak długo poszukiwał pracy między kolejnymi okresami zatrudnienia.

Cztery dni urlopu na żądanie przysługują więc zarówno pracownikowi, który ma prawo do 18, 20, jak i 26 dni urlopu wypoczynkowego w danym roku kalendarzowym. Przepisy nie różnicują wymiaru przysługującego pracownikowi urlopu na żądanie od wymiaru urlopu wypoczynkowego. Wymiar ten jest również identyczny niezależnie od tego, czy pracownik nabył prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem 6 miesięcy pracy, z upływem roku pracy czy też prawo do kolejnego urlopu.