Wyjątki od zasady swobodnego przepływu pracowników

Zasada swobodnego przepływu pracowników jest jedną z czterech podstawowych swobód obowiązujących w Unii Europejskiej. W myśl tej zasady polscy obywatele mogą wyjeżdżać do innych krajów UE w poszukiwaniu zatrudnienia, a do Polski mogą przyjeżdżać w tym samym celu obywatele tych krajów. Nie dotyczy to jednak wszystkich członków UE. Od 1 maja 2004 r. swoje rynki pracy otworzyły przed naszymi obywatelami jedynie Wielka Brytania, Irlandia i Szwecja (ograniczenia te nie dotyczyły państw, które przystąpiły do UE wraz z Polską). Natomiast 1 maja 2006 r. dołączyły do nich Hiszpania, Portugalia, Finlandia oraz Grecja. Na zasadzie wzajemności obywatele tych państw mogą, korzystając ze wszystkich przywilejów wynikających ze swobody przepływu pracowników, podejmować zatrudnienie w naszym kraju.