Środki finansowe na drogi
Ustawa z 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (dalej: ustawa o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego) reguluje ogólne zasady finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony infrastruktury transportu lądowego oraz zarządzania tą infrastrukturą. Przez infrastrukturę transportu lądowego rozumie się drogi publiczne (w rozumieniu art. 1 ustawy o drogach publicznych) oraz infrastrukturę kolejową (w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy z 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym; dalej: ustawa o transporcie kolejowym).
Zadania w zakresie budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz zarządzania nimi w odniesieniu do dróg samorządowych finansowane są przez samorząd:
● województwa w odniesieniu do dróg wojewódzkich,
● powiatowy w odniesieniu do dróg powiatowych
- art. 3 ustawy o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego.
Natomiast zadania w zakresie finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg gminnych oraz zarządzania nimi finansowane są z budżetów gmin.
W granicach miast na prawach powiatu zadania w zakresie finansowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami publicznymi, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, finansowane są z budżetów tych miast.
Z przepisów tych wynika, że tylko gmina w odniesieniu do dróg gminnych oraz miasto na prawach powiatu, w odniesieniu do zarządzanych przez siebie dróg, mają obowiązek finansowania zadań z zakresu drogownictwa z dochodów własnych. Natomiast samorządowe województwo i powiat wprawdzie finansują te zadania ze swoich budżetów, ale środki na nie otrzymują także poprzez subwencję ogólną.
Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona dróg publicznych mogą też być realizowane przy udziale środków rzeczowych i pieniężnych świadczonych przez osoby fizyczne i osoby prawne, krajowe i zagraniczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, w tym w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego.
POTRZEBUJESZ POMOCY?