Naruszenie dyscypliny finansów publicznych w związku z udzieleniem zamówienia publicznego
TOMASZ ROBACZYŃSKI
Naruszenie dyscypliny finansów publicznych w związku z udzieleniem zamówienia publicznego
Znaczna część orzeczeń komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych dotyczy nieprawidłowości związanych z udzielaniem zamówień publicznych. Ze względu na ich szczególny charakter, jak też duże środki zaangażowane przy ich realizacji problematyka ta jest, z punktu widzenia ładu finansów publicznych, bardzo istotna.
Niestety, niejasność przepisów ustawy o zamówieniach publicznych oraz trudności w ich interpretacji znajdują odzwierciedlenie w rozwiązaniach prawnych dotyczących dyscypliny finansach publicznych w tym zakresie.
Z analizy rozwoju tych regulacji można wysnuć wniosek, że niezwykle trudno jest precyzyjnie skonstruować katalog czynów, które powinny stanowić naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Tymczasem prawidłowe sformułowanie czynu bezprawnego, które odpowiadałoby w pełni celowi tego wycinka systemu finansów publicznych, jest podstawowym elementem pozwalającym na skuteczne dochodzenie odpowiedzialności i ukaranie winnych.
Nie jest bowiem pożądane, aby każdy czyn sprzeczny z ustawą stanowił czyn karalny, lecz jedynie takie działania lub zaniechania, które są istotnie szkodliwe dla ładu finansów publicznych.
Odzwierciedleniem omawianych problemów były kolejne zmiany przepisów w tym zakresie. Do listopada 1997 r., zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 14 ustawy Prawo budżetowe (obecnie uchylonej), naruszeniem dyscypliny budżetowej było naruszenie zasad, formy i trybu postępowania przy udzielaniu zamówień publicznych ustalonych ustawą o zamówieniach publicznych. Konstrukcja tego artykułu zawierała wyraźny błąd logiczny, z którego wynikało, iż naruszeniem dyscypliny budżetowej było takie działanie lub zaniechanie, którego skutkiem było jednocześnie naruszenie zasady formy i trybu postępowania.
