Rachunkowość Budżetowa 9/2002 z 01.05.2002, str. 18
Data publikacji: 03.07.2018
Konsorcjum i spółka cywilna w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
Ustawa z 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych przesądziła o możliwości udziału podmiotów występujących wspólnie w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Dodała ona art. 6b, którego ust. 1 mówi, że dostawcą lub wykonawcą może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej oraz podmioty te występujące wspólnie.
MARCIN PŁUŻAŃSKI
Do wejścia w życie powyższego przepisu kwestia ta wzbudzała liczne kontrowersje, ponieważ nie została uregulowana. Nikt nie kwestionował możliwości łączenia się przedsiębiorców w tzw. konsorcja w celu wspólnej realizacji przedsięwzięć gospodarczych. Nie było jednak jasne, czy i na jakich zasadach mogą one brać udział w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego.
Sprawę skomplikował wyrok Sądu Najwyższego z 13 grudnia 1999 r. (sygn. akt III CKN 478/98), w którym SN stwierdził, że (...) treść ustawy z 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych nie daje podstaw do wysnucia wniosku, aby dwóch lub kilku przedsiębiorców mogło ubiegać się o zamówienie publiczne przez złożenie łącznej oferty.
Sąd Najwyższy oparł tę tezę na założeniu indywidualizacji podmiotów ubiegających się o zamówienie publiczne. Wyrok ten krytykowany przez praktyków powodował stan niepewności dla potencjalnych uczestników konsorcjów, gdyż, choć wiązał tylko w tej konkretnej sprawie, stwarzał ryzyko przegranej w sądzie, ponieważ sądy kierują się w swych wyrokach linią orzecznictwa SN.
Odmiennie podchodziły do tych problemów zespoły arbitrów przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych.
