Środki trwałe w budowie w jednostkach sektora finansów publicznych

Ustawa o rachunkowości nakłady na powstanie środków trwałych określa jako nakłady na budowę środków trwałych, przyjmując nazwę inwestycje dla aktywów nabytych w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywów finansowych oraz tych nieruchomości i wartości niematerialnych i prawnych, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz zostały nabyte w celu osiągnięcia tych korzyści. W ustawie o finansach publicznych i aktach wykonawczych do ustawy zachowano tradycyjne znaczenie terminu inwestycji, czyli nakładów na tworzenie rzeczowego majątku trwałego. Należy więc zwracać uwagę na znaczenie słowa „inwestycje” w zależności od kontekstu, w jakim występuje. W tym artykule nakłady inwestycyjne będą oznaczały nakłady na budowę środków trwałych.