Konstruowanie zakładowego planu kont jednostki sektora finansów publicznych

Działalność gospodarcza, w tym także działalność jednostek sektora finansów publicznych, przynosi najbardziej korzystne efekty, gdy może opierać się na dokładnej i rzetelnej wiedzy o stanie i ruchu zaangażowanego majątku oraz zmian w nim zachodzących. Źródłem takiej wiedzy jest właściwie zorganizowany i sprawnie działający system ewidencji księgowej, oparty o ukształtowaną przez stulecia rachunkowość (rozumianą jako połączenie księgowości, rachunku kosztów oraz sprawozdawczości). W każdej jednostce podstawę tego systemu stanowi zakładowy plan kont jednostki, z którego konstruowaniem w praktyce napotyka się szereg problemów.

• przyjęte zasady (politykę) rachunkowości,

• prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym,

• okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów,

• wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego,

• sporządzanie sprawozdań finansowych,

• gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą,