Funkcjonowanie i ewidencja ZFŚŚ w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej
Zaspokojenie potrzeb socjalnych jest jednym z najważniejszych codziennych problemów, z jakimi borykają się pracownicy, byli pracownicy emeryci i renciści, oraz emeryci i renciści, byli funkcjonariusze Straży Granicznej. Administrując funduszem, kierownicy jednostek organizacyjnych Straży Granicznej muszą pamiętać o pewnych zasadach dotyczących ich tworzenia, rozdysponowania oraz ewidencji. Artykuł przybliża te zasady oraz zwraca uwagę na najistotniejsze jej aspekty.
W Straży Granicznej (dalej: SG) funkcjonuje zarówno fundusz socjalny dotyczący pracowników, członków ich rodzin, byłych pracowników emerytów, rencistów i ich rodzin, jak i fundusz socjalny emerytów i rencistów SG oraz ich rodzin. Kierownicy jednostek organizacyjnych SG, aby zaspokoić choćby częściowe potrzeby socjalne, przeznaczają wyodrębnione środki na ten cel, tzn. tworząc zakładowy fundusz świadczeń socjalnych oraz dysponując otrzymanymi środkami z przeznaczeniem na fundusz socjalny emerytów i rencistów SG.
Podstawy tworzenia i przeznaczania środków ZFŚS
Problematyka funduszu socjalnego pracowników sfery budżetowej niebędących funkcjonariuszami uregulowana jest w ustawie z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej: ustawa o ZFŚS).
POTRZEBUJESZ POMOCY?