Jak rozliczać podróże służbowe żołnierzy zawodowych i niezawodowych
Jednym z elementów wiążących się z pełnieniem służby wojskowej - zarówno zawodowej jak i niezawodowej - jest konieczność odbywania podróży służbowych do innych miejscowości niż stałe miejsce pełnienia służby. Z tytułu tych podróży żołnierze otrzymują szereg należności, które z reguły korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego.
Żołnierzowi zawodowemu, przeniesionemu do pełnienia służby wojskowej w innej miejscowości, albo skierowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania, przysługują należności za przeniesienia i podróże służbowe (art. 86 ust. 1 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych). Natomiast żołnierzom niezawodowym - w razie delegowania ich do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem odbywania służby - przysługują tylko należności za podróże służbowe (art. 6 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych).
Kiedy mamy do czynienia z krajową podróżą służbową
Za krajową podróż służbową należy uznać wykonywanie przez żołnierza zadań służbowych poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału - czyli poza stałym miejscem pełnienia służby - w terminie i miejscu na terenie kraju, określonych w poleceniu wyjazdu służbowego.
Żołnierze zawodowi odbywają podróże służbowe na podstawie polecenia odbycia wyjazdu służbowego.
Polecenie wyjazdu służbowego wydaje:
● dowódca jednostki wojskowej lub upoważniony przez niego dowódca wydzielonego pododdziału - w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w podległej mu jednostce wojskowej lub wydzielonym pododdziale - z wyjątkiem tego dowódcy,
