Problemy z ewidencją opłat za pobyt w domach pomocy społecznej
Dom pomocy społecznej (jednostka budżetowa) otrzymuje decyzje administracyjne ustalające opłatę za pobyt w tym domu. Decyzje nie zawierają rygoru natychmiastowej wykonalności. Ponadto w treści decyzji nie ma postanowień, od kiedy trzeba naliczać opłatę za pobyt, np.: decyzja wydana 25 stycznia 2013 r. ustalająca opłatę za pobyt w nowej wysokości miesięcznie. Zdarzają się sytuacje, że strona zobowiązana do zapłaty odwołuje się do samorządowego kolegium odwoławczego. W jakim momencie należy ujmować w księgach rachunkowych należności z tego tytułu? Od jakiej daty powinno się naliczać odsetki?
Sposób gromadzenia środków publicznych z poszczególnych tytułów określają odrębne ustawy (art. 42 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych; dalej: uofp). Taką odrębną ustawą jest ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (dalej: ustawa o pomocy społecznej), która nie daje podstaw prawnych do naliczania odsetek od opłat za pobyt w domu pomocy społecznej (dalej: DPS). W ustawie tej nie ma informacji o rodzaju odsetek (podatkowe czy ustawowe?), a ponadto nie określono sposobu naliczania odsetek w ustawie o pomocy społecznej (od jakiego dnia należałoby je naliczyć?). Dom pomocy społecznej otrzymuje środki od ośrodka pomocy społecznej, który zobowiązany jest je przekazywać w sposób umożliwiający terminową realizację zadań, co wynika z art. 44 ust. 3 pkt 2 uofp. Należy zwrócić uwagę, że DPS, zgodnie z art. 58 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pokrywa wydatki związane z zapewnieniem całodobowej opieki mieszkańcom oraz zaspokajaniem ich niezbędnych potrzeb bytowych i społecznych w całości. Istotne jest, że DPS nie stanowi jednostki, w której wydawane są decyzje administracyjne, a pobyt w DPS jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania. Natomiast zgodnie z art. 62 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, opłaty te przeznacza się na utrzymanie DPS.
POTRZEBUJESZ POMOCY?