Ewidencja roszczeń spornych w państwowej jednostce budżetowej

Państwowa jednostka budżetowa księguje należności sporne, wystawiając dwa rodzaje faktur dla najemców: za czynsz oraz refaktury za media. Faktury dochodowe jednostka przeksięgowuje na konto rozrachunkowe w dacie przekazania sprawy do sądu, a po wyroku zasądzającym należność dokonuje zapisu odwrotnego. Wątpliwości budzi natomiast kwestia prawidłowego księgowania należności wynikających z refaktur. Pod datą skierowania roszczenia na drogę postępowania sądowego jednostka przenosi kwotę roszczenia z konta rozrachunkowego (Wn 240/Ma 202) i po uzyskaniu wyroku dokonuje zapisu odwrotnego. Jednak mając na uwadze, iż często wyrok zapada w następnym roku budżetowym, należności te stają się dochodami budżetowymi (dla uproszczenia pomija się sprawę odpisów aktualizacyjnych). Czy w tej sytuacji jednostka powinna po wyroku przeksięgować te należności od razu na dochody, czy też uznać zapis Wn 202/Ma 240 za prawidłowy i dopiero w dacie zapłaty roszczenia przez dłużnika kwoty te przekazać na dochody?