Zasady bezpiecznej ewakuacji ludzi z obiektów użyteczności publicznej (2)

Obowiązujące przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej zawarte w rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych i administracji z 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. nr 121, poz. 1138) określają istniejące budynki jako zagrażające życiu ludzi, gdy warunki techniczne nie zapewniają możliwości dla ewakuacji. Dotyczy to sytuacji, gdy: • szerokość przejścia, dojścia lub wyjścia ewakuacyjnego, albo biegu względnie spocznika klatki schodowej służącej ewakuacji jest mniejsza o ponad jedną trzecią od określonej w przepisach techniczno-budowlanych • długość przejścia lub dojścia ewakuacyjnego jest większa o ponad 100 proc. od określonej w przepisach techniczno-budowlanych • w pomieszczeniu strefy pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I lub ZL II albo na drodze ewakuacyjnej znajdują się okładzina sufitu lub sufit podwieszony z materiału łatwo zapalnego lub kapiącego pod wpływem ognia, względnie wykładziny podłogowe z materiału łatwo zapalnego albo okładzina ścienna z materiału łatwo zapalnego na drodze ewakuacyjnej, jeżeli nie zapewniono dwóch kierunków ewakuacji • nie została wydzielona ewakuacyjna klatka schodowa budynku wysokiego innego niż mieszkalny lub wysokościowego, w sposób określony w przepisach techniczno-budowlanych • nie zabezpieczono przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych wymienionych w przepisach techniczno-budowlanych, w określony w nich sposób • brakuje wymaganego oświetlenia awaryjnego w strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V albo na drodze ewakuacyjnej prowadzącej z tej strefy na zewnątrz budynku.