Metody uspokajania ruchu na drogach

W diagnozie stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego w województwie pomorskim stwierdzono, że nadmierna prędkość stanowi jeden z głównych problemów bezpieczeństwa ruchu drogowego. W roku 2003 była ona czynnikiem wpływającym na powstawanie 32 proc. wypadków i przyczyną zgonu 54 proc. ofiar śmiertelnych wypadków drogowych. Wypadki spowodowane nadmierną prędkością są bardzo niebezpieczne w skutkach, a ich ciężkość rośnie wraz ze wzrostem prędkości. Jazda z nadmierną prędkością stanowi duże zagrożenie na obszarach zabudowanych, przez które przechodzą drogi prowadzące ruch tranzytowy oraz przy szkołach. Mała skuteczność dotychczasowych działań w tym zakresie wynika przede wszystkim z:

•  chęci szybkiego poruszania się po drogach,

•  społecznego przyzwolenia do jazdy z dużą prędkością,

•  małego prawdopodobieństwa wykrycia tego wykroczenia spowodowanego brakiem powszechności w stosowaniu metod automatycznego nadzoru prędkości,

•  niewielkiego jeszcze stosowania skutecznych środków uspokajania ruchu (małe ronda, garby, zwężenia itp.),

•  wielu błędnych rozwiązań w prowadzeniu dróg tranzytowych przez małe miasta i wioski,

•  zbyt małej liczby urządzeń automatycznej kontroli prędkości.

Zbyt duża prędkość ruchu oraz niepotrzebnie duży przepływ ruchu tranzytowego w połączeniu z obecnością, częstokroć, znacznego ruchu niezmotoryzowanego stwarzają duże zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu na ulicach miast i drogach tranzytowych przechodzących przez małe miasta i wioski.

Gdy problemy ruchu stają się codziennością, redukcji ulega komfort przebywania w przestrzeni publicznej i wzrasta poczucie zagrożenia ruchem drogowym wśród mieszkańców.