Jak wybrać partnera prywatnego do wspólnej realizacji zadania publicznego

Partnerstwo publiczno-prywatne nakłada na podmiot publiczny nową rolę. Staje się on organizatorem, koordynatorem wykonywania zadań publicznych. Nowa regulacja pozwala mu na „zatrudnienie” partnera do przeprowadzenia całego przedsięwzięcia - od zaprojektowania, poprzez wybudowanie do zarządzania obiektem, będącym przedmiotem inwestycji lub od zaplanowania poprzez wdrażanie aż do zakończenia realizacji działań, czy to szkoleniowych, edukacyjnych, czy promocyjnych) - ustawa z 28 lipca 2005 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. nr 169, poz. 1420) dokładnie tak definiuje przedmiot umowy o PPP. Nie mamy więc do czynienia z usługami, dostawami czy robotami budowlanymi, jak do tej pory ograniczała zakres aktywności publicznej ustawa Prawo zamówień publicznych, lecz z realizacją projektu, w skład którego wchodzi wiele etapów, działań i czynności. Z ustawy wynika, że partnerstwo publiczno-prywatne nie jest umową o usługi, dostawy czy roboty budowlane, jak w przypadku umów o zamówienie publiczne, jeśli wynagrodzenie partnera prywatnego nie jest określane w pieniądzu, ale jako prawo partnera prywatnego do pobierania pożytków lub uzyskiwania innych korzyści z przedsięwzięcia. Przedmiotem umowy o PPP jest wiele działań i czynności, składających się na przedsięwzięcie, służące wykonaniu zadania publicznego. Ustawa zresztą definiuje przedmiot umowy o PPP właśnie jako „przedsięwzięcie”.