Długiem trzeba umiejętnie zarządzać
Nie istnieje żaden obiektywny, niezmienny, obowiązujący powszechnie albo przynajmniej dla konkretnej jednostki samorządu terytorialnego, poziom zadłużenia, który można określić mianem bezpiecznego. Informacyjna wartość wskaźnika długu do dochodów jest w ogóle niewielka. Niebezpieczna dla zachowania płynności może być nie tyle określona praktyka w zakresie zaciągania długu, ile raczej ogólna polityka samorządu, zwłaszcza w zakresie wydatków.
Zgodnie z art. 9 ust. 8 Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego, na potrzeby finansowania nakładów inwestycyjnych społeczności lokalne powinny mieć dostęp do krajowego rynku kapitałowego w określonych prawem granicach. Swoboda tego dostępu uwarunkowana jest wieloma czynnikami, zarówno o charakterze normatywnym, instytucjonalnym, jak i faktyczną możliwością korzystania przez samorządy lokalne z określonych instrumentów finansowych. Zasadniczą normatywną przesłanką istnienia dostępu jednostek samorządowych do rynku kapitałowego jest brak zasady równowagi budżetowej w odniesieniu do planów finansowych uchwalanych na poziomie lokalnym. Z kolei możliwość generowania deficytów wymaga ustalenia dopuszczalnych źródeł ich pokrywania, niezaliczanych do zwykłych dochodów budżetu (wpływy „pod kreską”, w krajowej rachunkowości budżetowej nazywane przychodami).
POTRZEBUJESZ POMOCY?