PODATKI I OPŁATY
Gminy wprowadzają podatek od deszczu
Coraz powszechniejszym źródłem dochodów gmin, służących przede wszystkim pokryciu kosztów eksploatacji sieci wodno-kanalizacyjnej, jest tzw. podatek od deszczu. Jest to sposób nie tylko na dodatkowy wpływ do budżetu, lecz także na uczenie mieszkańców postaw ekologicznych.
Zasady ustalania i pobierania tej opłaty określa ustawa z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (dalej: ustawa o zaopatrzeniu w wodę). Ustawa ta przewiduje, że zadaniem własnym gminy jest zarówno zbiorowe zaopatrzenie w wodę, jak i zbiorowe odprowadzanie ścieków (patrz: Definicja ścieków). Szeroka definicja tego pojęcia umożliwia zakwalifikowanie jako ścieków wód opadowych lub roztopowych, ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzących z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni.
Dla uznania za ścieki wód pochodzących z opadów albo roztopów istotne jest to, aby wody te odprowadzane były do kanalizacji deszczowej oraz pochodziły ze ściśle określonej powierzchni, definiowanej przez ustawę o zaopatrzeniu w wodę jako powierzchnia zanieczyszczona o trwałej nawierzchni.
Dopiero zakwalifikowanie wód opadowych lub roztopowych do ścieków pozwala na obciążenie opłatą właściciela nieruchomości, z której są odprowadzane. Opłata ta nazywana jest powszechnie podatkiem od deszczu. Opłata za odprowadzanie ścieków z terenu nieruchomości z wykorzystaniem sieci kanalizacji komunalnej , który pozbywa się wód opadowych nie poprzez kanalizację, lecz w inny sposób (gromadzenie w zbiornikach, wtórne nawadnianie za ich pomocą terenu albo rozsączanie).
