Przegląd orzecznictwa

Skierowanie do domu pomocy

Ustawa o pomocy społecznej nie przewiduje wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej - tak wynika z wyroku WSA w Łodzi z 26 października 2012 r.

Prezydent miasta, działając na podstawie ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. nr 175, poz. 1362 ze zm.), stwierdził wygaśnięcie decyzji własnej o skierowaniu do domu pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie.

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia, o bezprzedmiotowości decyzji o skierowaniu skarżącego do domu pomocy społecznej przesądziła okoliczność rozwiązania umowy cywilnoprawnej z podmiotem prowadzącym ośrodek, którego dotyczyło skierowanie. Argumentacja ta jest wadliwa, bowiem byt umowy cywilnoprawnej nie może mieć przesądzającego znaczenia dla losów decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej. Podstawę stosunku prawnego, przesądzającego o skierowaniu do domu pomocy społecznej, stanowi bowiem decyzja administracyjna wydana na podstawie przepisów ustawy o pomocy społecznej i ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, a nie umowa zawarta przez organ z innym podmiotem. Artykuł 65 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej przewiduje możliwość skierowania do domu pomocy społecznej, prowadzonego przez podmioty niepubliczne, co wiąże się z wydaniem decyzji o charakterze uznaniowym. Rozstrzygnięcie w tym zakresie musi więc nastąpić w formie decyzji administracyjnej i dopiero taka decyzja będzie stanowiła podstawę do zawarcia umowy z omawianą placówką.