Nadmierny rozwój dotacji celowych może ograniczać samodzielność finansową JST
Artykuł 167 Konstytucji RP zapewnia jednostkom samorządu terytorialnego udział w dochodach publicznych odpowiednio do przypadających im zadań. Środki przekazywane z budżetu państwa w postaci subwencji ogólnej i dotacji celowych są ważnym elementem systemu finansowego jednostek samorządu terytorialnego. Czy jednak ten system działa dobrze?

Z prof. zw. dr. hab. Zbigniewem Ofiarskim, kierownikiem Katedry Prawa Finansowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego, rozmawia Piotr Schick
● Panie Profesorze, stanu polskiego ustawodawstwa regulującego ustalanie i przyznawanie dotacji jednostkom samorządu terytorialnego nie można uznać za doskonały.
- I to zarówno w aspekcie jakościowym, jak też ilościowym. Obowiązuje w tym zakresie wiele przepisów prawnych - ustaw oraz aktów wykonawczych do nich. Nie tworzą "systemu dotowania", ponieważ nie są wewnętrznie spójne i nie uwzględniają jednej dominującej koncepcji, która odzwierciedlałaby fundamentalne założenia płynące z Konstytucji RP oraz ratyfikowanej przez Polskę umowy międzynarodowej - Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego. Częściowo obecną sytuację usprawiedliwia wprowadzanie w różnych okresach kolejnych regulacji dotyczących udzielania dotacji, uzasadniane doraźnym rozwiązywaniem nawarstwiających się problemów w finansowaniu określonej kategorii zadań publicznych. Charakterystyczne, że rozwiązania traktowane jako przejściowe lub epizodyczne z upływem czasu stają się trwałymi w zbiorze - ale nie w systemie - regulacji prawnych dotyczących dotowania jednostek samorządu terytorialnego (JST).
