Streetworkerzy pomagają... inaczej
Pomoc społeczna jest przede wszystkim sferą działania gminy. Pracownicy socjalni są w stanie dokonać najlepszej i najtrafniejszej indentyfikacji potrzeb lokalnych, zwłaszcza gdy podejmą się działań w środowisku. Dlatego też ważne i ciekawe są działania oparte na bezpośredniej pracy z człowiekiem, w jego miejscu pobytu, czyli... na ulicy, w parku, w pustostanach.
Streetworking jako forma pracy nie został określony w żadnych przepisach prawnych. Ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wskazuje wyłącznie, że formą pracy z rodziną jest praca socjalna i określa obowiązki pracowników socjalnych w tym zakresie. Jednak pracownicy socjalni często kojarzą się osobom potrzebującym bezpośrednio z możliwością uzyskania świadczeń finansowych, co powoduje ograniczone zaufanie obydwu stron. Od jakiegoś czasu ustawodawca podejmuje działania zmierzające do oddzielenia pracy socjalnej, pracy z rodziną od systemu świadczeń. Przykładem takich działań jest wprowadzenie instytucji asystenta rodziny ustawą z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Streetworking jest natomiast formą, która powstała jako wynik działań praktyków.
