Nowa definicja partnerstwa publiczno-prywatnego

Wykorzystywanie przez sektor publiczny wiedzy i kapitału prywatnego do realizacji inwestycji publicznych jest coraz powszechniej stosowaną formą wykonywania zadań własnych. Współpraca ta, rozumiana szeroko jako partnerstwo publiczno-prywatne (PPP) opiera się na długoterminowej umowie, która zakłada podział zadań i ryzyk między podmiot publiczny i inwestora prywatnego, gdzie na stronie prywatnej spoczywa obowiązek sfinansowania i przeprowadzenia całości (lub znacznej części) inwestycji oraz świadczenia w oparciu o nowo powstałą infrastrukturę usług (zarządzania/utrzymania), przy jednoczesnym czerpaniu z tego tytułu pożytków pochodzących - w zależności od charakteru projektu - bezpośrednio od strony publicznej bądź od osób trzecich korzystających z przedmiotu partnerstwa.

Przepisy krajowe

Określone w ten sposób ramy PPP nie znalazły jednak odzwierciedlenia terminologicznego w aktualnie obowiązujących przepisach krajowych, mimo że pojęcie partnerstwa publiczno-prywatnego w przeszłości funkcjonowało już w polskim porządku prawnym na gruncie ustawy z 28 lipca 2005 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (dalej: ustawa o PPP z 2005 r.). Stanowiła ona w art. 1 ust. 2, że "partnerstwo publiczno-prywatne, w rozumieniu ustawy, to oparta na umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym współpraca podmiotu publicznego i partnera prywatnego, służąca realizacji zadania publicznego, jeżeli odbywa się na zasadach określonych w ustawie". Określona w ten sposób ustawowa definicja współpracy publiczno-prywatnej doprowadziła w rezultacie do sztucznego podziału na przedsięwzięcia PPP w rozumieniu ustawy (sensu stricto) oraz przedsięwzięcia PPP odnoszące się do form współpracy opartych na innych aktach prawnych, m.in. o gospodarce komunalnej (sensu largo). Wprowadzona w tym kształcie regulacja ostatecznie nie zdała egzaminu, bowiem w czasie obowiązywania ustawy o PPP z 2005 roku nie wdrożono w Polsce ani jednego przedsięwzięcia partnerskiego w rozumieniu tego aktu prawnego, a zamawiający - planując realizację przedsięwzięć z prywatnymi inwestorami - sięgali w tym czasie po inne instrumenty prawne.