Konsekwencje zmiany kategorii dróg dla własności gruntów

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (dalej: u.d.p.), wyróżnia się następujące kategorie dróg: gminne, powiatowe, wojewódzkie oraz krajowe, w tym ekspresowe i autostrady. O przynależności danej drogi do jednej z wymienionych kategorii decyduje jej funkcja w sieci drogowej.

Własność dróg

Zgodnie z art. 2a u.d.p., drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa, zaś drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy. Zapis ten jest jednoznaczny i nie budzi żadnych wątpliwości w kontekście zawartej w art. 4 pkt 2 u.d.p. definicji drogi jako budowli wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącej całość techniczno-użytkową, przeznaczonej do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowanej w pasie drogowym. Bardziej skomplikowana sytuacja ma miejsce w odniesieniu do własności samego pasa drogowego, który u.d.p. definiuje jako wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą.