Ewidencja inwestycji krótkoterminowych

Wszystkie jednostki pozarządowe, bez względu na ich formę prawną, zakres działalności i wielkość, posiadają majątek klasyfikowany w dwóch grupach. Pierwszą grupę stanowią aktywa trwałe, a drugą - aktywa obrotowe.

Kryteria kwalifikowania aktywów

Podstawowym kryterium, którym należy się kierować przy klasyfikowaniu majątku do danej grupy, jest czas utrzymywania danego składnika. Majątek pozostający w jednostce powyżej 12 miesięcy kwalifikowany jest do aktywów trwałych (długoterminowych), a ten, który utrzymywany jest krócej niż rok, zalicza się do aktywów obrotowych (krótkoterminowych).

Drugie, równie ważne kryterium, to sposób realizowania korzyści ekonomicznych z danego składnika majątkowego. Korzyści realizowane w sposób bezpośredni wskazują, że są to inwestycje. Przez pojęcie inwestycje należy - według ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor) - postrzegać aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści (art. 3 ust. 1 pkt 17 uor).

W świetle przedstawionej definicji, cel nabycia (trzecie zasadnicze kryterium) i użytkowania zasobu majątkowego jest podstawą kwalifikowania aktywów do odpowiedniej grupy. Uzyskanie korzyści w sposób bezpośredni nie wymaga tym samym prowadzenia jakiejkolwiek działalności. Inwestycje zdecydowanie nie mogą być użytkowane na własne potrzeby. Właśnie wpływ w przyszłości korzyści ekonomicznych oraz ich rodzaj pozwalają odróżnić inwestycje od innych kontrolowanych przez jednostkę zasobów. Można przyjąć, że są to takie "najbardziej sympatyczne" aktywa, które przynoszą korzyści ekonomiczne przez sam fakt, że jednostka je posiada.