Rachunkowość Finansowa i Audyt 12/2005 z 01.12.2005, str. 42
Data publikacji: 01.07.2018
Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR/MSSF) jako element polskiego prawa bilansowego
Po 1 stycznia 2005 r. (dzień wejścia w życie ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz o zmianie ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie1) Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR) ostatecznie wkroczyły do polskiego prawa bilansowego - tym samym proces harmonizacji polskiego prawa z MSR został formalnie rozpoczęty. Wprawdzie przed ostatnią nowelizacją wiele przepisów ustawy o rachunkowości oraz wydawanych na jej podstawie rozporządzeń opartych było bezpośrednio na odpowiednich zapisach MSR, osiągając z nimi dużą, a czasami całkowitą zbieżność, to jednak dopiero wspomniana wyżej aktualizacja wprowadziła jednoznaczne odwołanie i definicję MSR zaczerpniętą z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1606/2002 z 19 lipca 2002 r.
Dotychczas jedyną podstawą harmonizacji prawa bilansowego w krajach członkowskich UE były dyrektywy dotyczące rachunkowości. Charakter prawny dyrektywy pozwalał na wybór sposobów i środków służących jej wdrożeniu, uwzględniających lokalne tradycje i praktykę. Wraz z umiędzynarodowieniem rynków kapitałowych okazało się, że informacje wynikające ze sprawozdań, sporządzanych przez spółki europejskie na podstawie przepisów poszczególnych państw, mimo że u ich podstaw leżały dyrektywy o rachunkowości, są często nieporównywalne lub porównywalność ich jest niewystarczająca. Mając to na uwadze, Komisja Europejska już w 1995 r. zaproponowała umożliwienie niektórym jednostkom sporządzanie jednego zestawu sprawozdań - zgodnie z MSR.
13 czerwca 2000 r. Komisja opublikowała komunikat w sprawie „Strategii sprawozdawczości finansowej UE: plany na przyszłość”, w którym zaproponowano, by wszystkie wspólnotowe spółki notowane w obrocie publicznym sporządzały skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z jednolitym zestawem standardów rachunkowości (MSR) najpóźniej od początku 2005 r.