Najważniejszymi aktami prawnymi UE regulującymi obrót z zagranicą ww. towarami przetworzonymi są rozporządzenia Komisji WE: 2723/1987; 3615/1992; 3448/1993; 1520/2000; 1488/2001 oraz rozporządzenia Komisji WE wprowadzające horyzontalne zasady administrowania mechanizmami handlu zagranicznego produktami rolno-spożywczymi we Wspólnej Polityce Rolnej: 800/1999 i 1291/2000.

Refundacja eksportowa jest formą dopłaty, która pokrywa, częściowo lub całkowicie, różnicę między wysokością cen produktów na rynkach światowych oraz na rynku wewnętrznym UE. Stawka refundacji dla danego kodu CN towaru ustalana jest przez Komisję Europejską. Jej poziom może być stały przez dłuższy okres, np. kwartał, bądź częściej zmieniany, np. cotygodniowo, w zależności od kształtującej się sytuacji na rynku unijnym i światowym.

Należy dodać, że stawki refundacji mogą być również ustalane w drodze przetargu. Wysokość obowiązujących stawek refundacji publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w tzw. Serii L.

Towary przetworzone, tzw. non-annex I, są to towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu WE, tzw. Traktatu Amsterdamskiego, np. ciastka, czekolada, lody, pieczywo cukiernicze, wódki, które są wymienione w załączniku B rozporządzenia Komisji WE nr 1520/2000. Do produkcji tych towarów wykorzystuje się podstawowe produkty rolne, takie jak np. zboże, ryż, cukier, jaja, mleko i produkty mleczne, które zostały określone w załączniku A rozporządzenia komisji WE nr 1520/2000. Należy zaznaczyć, że refundacje eksportowe stosowane są do towarów rolnych odpowiadającym określonym normom jakościowym.