Komisja Europejska w programie harmonizacji podatków z 8 lutego 1967 r. przyjęła, że ze względu na trudności związane ze zbliżeniem struktur poszczególnych akcyz najsłuszniejsze będzie sukcesywne harmonizowanie kolejnych podatków, a dopiero potem uwzględnienie wielostronnych zależności między różnymi akcyzami a podatkami obrotowymi. Stan prawny w dziedzinie harmonizacji przepisów prawnych dotyczących podatku akcyzowego od alkoholu i napojów alkoholowych obejmuje następujące dyrektywy:

a) Dyrektywę Rady EWG 92(83) z 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktur podatku akcyzowego od alkoholu i napojów alkoholowych¹,

b) Dyrektywę Rady EWG 92(84) z 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego od alkoholu i napojów alkoholowych².

Prawodawca europejski przyjął wiele wskazanych poniżej zasad jako punkt wyjścia dla sformułowania przepisów zawarty w analizowanej dyrektywie. Uznał, że przepisy przez niego zawarte w tej dyrektywie stanowią uszczegółowienie w stosunku do Dyrektywy Rady 92/12/EWG z 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania, która ustanawia ogólne przepisy dotyczące towarów objętych podatkiem akcyzowym.

Przypomniał on również, że wskazana we wstępie do niniejszego artykułu Dyrektywa 92/84/EWG ustanawia minimalne stawki podatku akcyzowego, stosowane w państwach członkowskich dla alkoholu i napojów alkoholowych.