Prawo i Podatki Unii Europejskiej 4/2006 z 01.04.2006, str. 2
Data publikacji: 29.06.2018
Ochrona znaków towarowych a sytuacja polskich przedsiębiorców
Akcesja Polski do Unii Europejskiej wprowadziła zmiany w zakresie zasad ochrony znaków towarowych. Możliwość jednoczesnego występowania znaku towarowego chronionego przepisami prawa krajowego oraz wspólnotowego znaku towarowego, chronionego na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej, rodzi dwojakiego rodzaju zagrożenia. Po pierwsze, zasady pierwszeństwa w prawie do stosowania znaku towarowego, chronionego przez różne reżimy prawne. Po drugie, reguły kolizyjne, jakie mają zastosowanie w sytuacji konfliktu pomiędzy podobnymi znakami towarowymi (krajowym i wspólnotowym). W rozwiązywaniu tego rodzaju konfliktów istotną rolę odgrywa pojęcie „dobrej wiary”. Stanowi ono przesłankę uzasadniającą stosowanie konkretnego znaku towarowego w przypadku konfliktu między powyższymi systemami ochrony znaków towarowych.
dr ROBERT ZAJDLER
autor jest pracownikiem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej
robert zajdler@o2.pl
Niniejszy artykuł przedstawi zarys regulacji w tym zakresie oraz problemy, jakie mogą napotkać przedsiębiorcy w sytuacji konfliktu pomiędzy tymi dwoma systemami ochrony znaków towarowych i wynikającymi z tego regułami kolizyjnymi. Pokazane będą również sposoby ochrony własnych interesów przez przedsiębiorców.
Krajowy znak towarowy
Zgodnie z przepisami ustawy z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (
Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117) oraz wydanymi do niej aktami wykonawczymi, przedsiębiorca może dokonywać zgłoszenia i objęcia ochroną znaku towarowego w obrębie danego kraju, w tym wypadku Polski. Wnioski w tym zakresie rozpatruje Urząd Patentowy
1.
Ochronie w ramach tego systemu podlega każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny (w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy), jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia w obrocie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.