Reforma wspólnotowego prawa konkurencji ma na celu skuteczniejsze realizowanie celów Wspólnoty, tj. zapewnienie niezakłóconej konkurencji, wobec nowych wyzwań związanych z rozszerzeniem UE i dotychczasową niewydolnością scentralizowanego systemu. Zapewnienie niezakłóconej konkurencji jest możliwe tylko w warunkach poszanowania tzw. skutecznej konkurencji, tj. „musi występować tyle konkurencji, żeby spełnione były cele Traktatu, a zwłaszcza żeby zbudowany został jeden rynek o charakterze wewnętrznym”. Podstawą skutecznej konkurencji jest samodzielność podejmowania decyzji gospodarczych przez przedsiębiorstwa i konsumentów².

Dotychczasowy system ochrony konkurencji był oparty z jednej strony na dualnym systemie stosowania art. 81 ust. 1 i art 82 TWE: na szczeblu krajowym - przez administracyjne organy ochrony konkurencji i sądy, a na szczeblu wspólnotowym - przez KE, z drugiej strony na wyłącznym stosowaniu art. 81 ust. 3 TWE przez KE³.

Podstawowe założenia reformy prawa konkurencji obejmują: decentralizację uprawnień do stosowania art. 81 i 82 TWE pomiędzy KE i krajowe organy ochrony konkurencji oraz sądy krajowe; pozostawienie rozstrzygnięć KE tylko w najcięższych przypadkach; zlikwidowanie systemu indywidualnych wyłączeń; kontrolę porozumień, decyzji praktyk; wprowadzenie możliwości indywidualnego cofnięcia wyłączenia określonych kategorii porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk przewidziane w rozporządzeniach wyłączających stosowanie art. 81 ust. 1 TWE, a także ścisłą współpracę KE i krajowych organów ochrony konkurencji oraz sądów krajowych w kwestii wymiany informacji, dotyczących stosowania art. 81 i 82 TWE.