Sekretarz Generalny Międzynarodowej Organizacji Morskiej (International Martime Organization - IMO) zainicjował, na forum IMO, rewizję konwencji morskich wraz z innymi instrumentami prawnymi, które miały wpływ na powstrzymywanie i zapobieganie wszelkim działaniom bezprawnym mającym związek z bezpieczeństwem i ochroną żeglugi oraz operacji portowych. Inicjatywa była w pełni uzasadniona, gdyż potencjalne ataki terrorystyczne, których celem stałby się statek lub port, mogły skutkować znacznymi stratami w ludziach, zanieczyszczeniem środowiska, jak również poważnymi konsekwencjami handlowymi, które w niektórych przypadkach mogłyby nawet spowodować zachwianie równowagi gospodarczej niektórych krajów lub przy dużym nasileniu ataków - zachwianie globalnej ekonomii (90 proc. transportu światowego odbywa się za pośrednictwem statków handlowych)¹.

Utworzono bardzo obszerny i skomplikowany system normatywny ochrony żeglugi morskiej i infrastruktury portowej przed zagrożeniami terrorystycznymi oraz innymi czynami bezprawnymi. Wspomniany system powstał i dalej kształtuje się zgodnie z normami prawa międzynarodowego, które oddziałują na regulacje wewnętrzne państw sygnatariuszy konwencji². Ponadto Unia Europejska wprowadziła liczne regulacje mające zabezpieczyć statki i porty europejskie, które funkcjonują równolegle do regulacji prawa międzynarodowego.

Należy rozważyć, na ile stworzony na obecnym etapie system jest faktycznie skuteczny i czy nie mamy przypadkiem do czynienia z bardzo kosztownym zbiurokratyzowanym „papierowym systemem bezpieczeństwa”, który de facto nie będzie spełniał swej roli.