Włączenie Bułgarii i Rumunii we wspólnotową koordynację systemów zabezpieczenia społecznego

Andrzej Szybkie

Do podstawowych aktów prawnych w zakresie wspólnotowej koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego należą: rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71² oraz rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72³. Państwa członkowskie UE dotychczas nie zdecydowały się na utworzenie jednego ponadnarodowego systemu ochrony socjalnej. Każde państwo posiada prawo kreowania zarówno zakresu zabezpieczenia społecznego, jak i form tego zabezpieczenia w razie zajścia ryzyka ubezpieczeń społecznych, takich jak starość, inwalidztwo, choroba, macierzyństwo itd. Prawo wspólnotowe jedynie koordynuje krajowe systemy zabezpieczenia społecznego państw członkowskich, wprowadzając szereg reguł kolizyjnych, których celem jest uniknięcie sytuacji, w której osoba migrująca zarobkowo w obrębie UE pozostałaby bez ochrony socjalnej, ewentualnie sytuacji, w której osoba taka podlegałaby ubezpieczeniom społecznym w więcej niż jednym państwie członkowskim. Przepisy wspólnotowe w tym zakresie mają przyczyniać się do urzeczywistniania swobodnego przepływu osób.

Prawo wspólnotowe uwzględnia następujące zasady koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego:

1) zasadę równego traktowania, zgodnie z którą nikt, kto jest objęty zakresem podmiotowym koordynacji, nie może być traktowany w żadnym państwie członkowskim UE w zakresie zabezpieczenia społecznego gorzej niż obywatele danego państwa; dotyczy to zarówno warunków uczestnictwa w systemach ubezpieczeń społecznych poszczególnych państw członkowskich UE, jak i korzystania ze świadczeń przysługujących z tych systemów;