Eliminacja przeszkód w handlu między Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi
Handel towarami i usługami pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi regulowany jest na podstawie licznych umów międzynarodowych. W przypadku naruszenia przez państwo trzecie praw wynikających z tych umów bezpośrednio dotknięci są przedsiębiorcy na terenie Wspólnoty. Rozporządzenie Rady 3286/94/EC o przeszkodach w handlu przyznaje w takich sytuacjach przedsiębiorcom prawo do złożenia do Komisji Europejskiej skargi na państwo trzecie, która może zaowocować podjęciem przez Komisję w interesie przedsiębiorców odpowiedniego dochodzenia i rozmów z państwem naruszającym umowę, celem usunięcia tych barier.
Olga Kopiczko
LL.M. VUB-Brussels
W grudniu 1994 r. Rada Ministrów UE uchwaliła rozporządzenie 3286/94/EC ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonywania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu, znane również pod skróconą nazwą rozporządzenia o przeszkodach/barierach w handlu (trade bariers regulation)1. Ustala ono procedurę, która wszczynana jest przez Komisję Europejską w sytuacjach, gdy państwo trzecie stosuje środki ograniczające handel między tym państwem a Wspólnotą ze szkodą dla przedsiębiorców wspólnotowych. Dotychczas rozporządzenie zastosowano w stosunkach pomiędzy Wspólnotą a Turcją, Koreą, Kanadą, Brazylią, Argentyną i USA, a procedura w nim ustanowiona przyczyniła się do usunięcia ograniczeń m.in. w handlu kosmetykami, lekami, tekstyliami, winem.
Cel i zakres rozporządzenia 3286/94/EC
Celem rozporządzenia jest przyznanie przedsiębiorcom, grupie przedsiębiorców lub reprezentującym ich stowarzyszeniom prawa do wnoszenia skargi do Komisji Europejskiej w sytuacji, gdy środki polityki handlowej (prawodawstwo państwa trzeciego) lub też praktyki stosowane przez państwo trzecie mają negatywny wpływ na eksport towarów ze Wspólnoty lub też bezpośrednio na produkcję niektórych towarów lub usług wewnątrz Wspólnoty. W wyniku skargi Komisja podejmuje postępowanie, którego celem jest stwierdzenie istnienia naruszeń, zidentyfikowanie środków, które takie naruszenia spowodowały, oraz podjęcie negocjacji z państwem trzecim w celu usunięcia lub zmiany ustawodawstwa lub praktyk, które mają negatywny wpływ na eksport ze Wspólnoty lub produkcję na jej rynku wewnętrznym.
