Konsekwencje podatkowe wyboru formy prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim w kontekście wyroku Trybunału w sprawie CLT-UFA SA
Rozpoczęcie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, mającego siedzibę w jednym z państw członkowskich, w innym z państw UE, powinna poprzedzać zawsze analiza najbardziej optymalnej formy prawnej tej działalności. W tej materii praktycznie wszystkie państwa członkowskie oferują przedsiębiorcom zagranicznym, zamierzającym rozpocząć prowadzenie działalności w obrębie ich jurysdykcji, dwie opcje, tzn. prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki zależnej (kapitałowej bądź osobowej) lub prowadzenie działalności gospodarczej w formie oddziału. Przedsiębiorcy podejmujący decyzję o wyborze jednej z tych opcji powinni brać pod uwagę nie tylko aspekty prawnohandlowe obu konstrukcji, ale również konsekwencje podatkowe.
Rafał Lipniewicz
Podstawę regulacji w zakresie opodatkowania zysku osiąganego przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą poza terytorium państwa ich rezydencji podatkowej stanowią dwustronne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Większość tych umów opiera swe postanowienia w zakresie opodatkowania zysków przedsiębiorców na regulacjach zawartych w Konwencji Modelowej OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku1 (dalej: KM). Zgodnie z art. 7 ust. 1 KM zyski przedsiębiorstwa z siedzibą w jednym państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie. Jednakże, jeżeli przedsiębiorstwo z siedzibą w jednym kraju prowadzi działalność gospodarczą w drugim państwie poprzez położony tam zakład, zyski takiego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane takiemu zakładowi.
Z kolei art. 7 ust. 2 KM stanowi, jeżeli przedsiębiorstwo z siedzibą w jednym państwie wykonuje działalność w drugim państwie poprzez położony tam zakład, to w każdym z tych państw należy przypisać takiemu zakładowi zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność, w takich samych lub podobnych warunkach, jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
