Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń
Większość państw członkowskich UE wprowadziło uproszczone postępowania cywilne w zakresie drobnych roszczeń. Jednak w sporach transgranicznych mechanizmy te nie są wystarczające. Prawodawca wspólnotowy dostrzegł potrzebę ułatwienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości przez ustanowienie szybkiego i niedrogiego postępowania cywilnego. Celowi temu służy rozporządzenie (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lipca 2007 r., ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń1 (zwane dalej rozporządzeniem).
Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń ma za zadanie: po pierwsze - uprościć i przyspieszyć przebieg postępowań spornych dotyczących drobnych roszczeń w sprawach transgranicznych; po drugie - zmniejszyć koszty postępowania przez udostępnienie fakultatywnego narzędzia uzupełniającego istniejące możliwości przewidziane prawem państw członkowskich; po trzecie - ułatwić uznawanie i wykonywanie orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim w ramach tego postępowania.
Postępowanie to nie jest obligatoryjne. Powód ma bowiem wybór czy skorzystać z tej procedury, czy z postępowania przewidzianego w prawie państwa członkowskiego. A zatem, w przypadku naszego państwa będzie to postępowanie uproszczone (art. 5051 i nast. k.p.c.).
Rozporządzenie ma zastosowanie do transgranicznych spraw cywilnych i gospodarczych bez względu na rodzaj sądu lub trybunału, w przypadku gdy wartość przedmiotu sporu - z wyłączeniem odsetek, wydatków i nakładów - nie przekracza 2000 euro w momencie wpłynięcia formularza pozwu do właściwego sądu lub trybunału. Z zakresu zastosowania rozporządzenia wyłączone zostały pewne kategorie spraw cywilnych, np. sprawy dotyczące prawa pracy (zob. art. 2 ust. 2).
