Podatek należny od importu usług musi być jednocześnie podatkiem naliczonym
W wyroku z 8 maja 2008 r. w sprawach połączonych C-95/07 i C-96/07 ETS zajmował się przypadkiem podatkowych rozliczeń od transakcji nabycia przez podatnika VAT usług świadczonych przez innego podatnika mającego miejsce zamieszkania lub siedziby za granicą, czyli VAT od importu usług, zwanego przez Trybunał systemem odwrotnego obciążenia.
W wyroku tym Trybunał, odpowiadając na pytanie prejudycjalne sądu włoskiego, rozstrzygnął, co dzieje się w przypadku, gdy przez pomyłkę usługi nabyte od nierezydenta podatnik VAT wpisze jedynie do rejestru zakupów, jednakże ani nie wystawi „faktury wewnętrznej” z należnym VAT na te usługi, ani nie wpisze jej do rejestru sprzedaży ani też do deklaracji VAT i to zarówno po stronie podatku należnego jak i naliczonego. W konsekwencji tych zdarzeń - zdaniem ETS - organ podatkowy stwierdzając w decyzji, iż podatnik ma obowiązek odprowadzenia należnego VAT od nabycia usług świadczonych przez innego podatnika mającego miejsce zamieszkania lub siedziby za granicą, powinien w decyzji przyznać podatnikowi również prawo do odliczenia tego podatku, i to mimo iż upłynął termin zawity na odliczenie. Uzasadnieniem tego jest m.in. to, iż - w ocenie Trybunału - w ramach stosowania systemu odwrotnego obciążenia, co do zasady, żadna kwota nie jest należna skarbowi państwa. Z tych to właśnie powodów tego rodzaju naruszenie nie może być też traktowane jako czynność stanowiąca oszustwo podatkowe lub nadużycie wspólnotowych zasad rozliczania VAT, skoro działanie to nie zostaje podjęte w celu uzyskania nienależnej korzyści podatkowej.
Tezę, jaką w ww. sprawie sformułował Trybunał, można zatem przedstawić w sposób następujący:
Podatnik, który jest zobowiązany do zapłaty VAT jako odbiorca usług świadczonych przez podatnika mającego miejsce zamieszkania lub siedziby za granicą, czyli w systemie tzw. odwrotnego obciążenia, może skorzystać z prawa do odliczenia. Przysługujące mu jednak prawo do odliczenia jest uzależnione od spełnienia określonych warunków i wymogów proceduralnych oraz powinno być ograniczone w czasie. Brak tego ograniczenia byłby bowiem sprzeczny z zasadą pewności prawa, zgodnie z którą podatnik nie może być w nieskończoność narażony na kwestionowanie jego sytuacji w zakresie praw i obowiązków względem organów podatkowych. Jeśli jednak podatnik dopuści się nieprawidłowości w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych - przez błędne wpisanie tylko do rejestru zakupów nabytych usług od podatnika mającego miejsce zamieszkania lub siedziby za granicą, bez wystawienia „faktury wewnętrznej” z należnym VAT oraz bez wpisania jej do rejestru sprzedaży, a także do deklaracji VAT, nie mając na celu uzyskania nienależnej korzyści podatkowej - to nie może być on przez organ podatkowy sankcjonowany odmową przyznania prawa do odliczenia w wydanej decyzji, i to mimo upływu zawitego terminu na to odliczenie.
