Ustalanie rent rodzinnych w świetle wspólnotowej koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego
Ustalanie rent rodzinnych w świetle wspólnotowych rozporządzeń z zakresu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego odbywa się odmiennie w odniesieniu do rent przysługujących na podstawie ubezpieczenia rentowego oraz rent przysługujących w ramach ubezpieczenia wypadkowego. W przypadku pierwszego rodzaju świadczeń koordynacja również realizowana jest na dwa sposoby - w zależności od okoliczności świadczenia te mogą podlegać koordynacji na zasadach określonych dla emerytur i rent z tytułu niezdolności do pracy, albo - jako świadczenia dla sierot. Przyjrzyjmy się bliżej regulacjom unijnym w tym zakresie.
Prawo wspólnotowe nie wprowadza jednego systemu zabezpieczenia społecznego, lecz ich tworzenie pozostawia krajowemu ustawodawstwu państw członkowskich Unii Europejskiej. Państwa członkowskie samodzielnie decydują zatem o warunkach nabycia prawa do świadczeń, kwalifikowaniu okresów ubezpieczenia na ich terytorium, czy formule obliczania wysokości świadczeń.
Dotyczy to także świadczeń przysługujących po śmierci ubezpieczonego uprawnionym członkom rodziny. Większość państw członkowskich w ramach świadczeń długoterminowych zapewnia takim członkom rodziny świadczenia o charakterze rentowym, nazywane rentami rodzinnymi, czy odpowiednio rentami sierocymi oraz rentami wdowimi (np. Hiszpania, Czechy). Systemy prawne niektórych państw członkowskich nie przewidują jednak rent rodzinnych dla dzieci, lecz jedynie specjalne zasiłki o charakterze rodzinnym (np. we Francji, w Belgii).
Renta rodzinna jako świadczenie podlegające koordynacji wspólnotowej
Uprawnienia do świadczeń z tytułu śmierci żywiciela rodziny ustalane są w każdym z państw członkowskich UE, w których zmarły podlegał ubezpieczeniom społecznym.
W niektórych państwach jednak mogłoby się okazać, że członkowie rodziny pozostali po zmarłym nie spełniliby warunków do uzyskania renty rodzinnej z uwagi na to, że zmarły podlegał ubezpieczeniom społecznym w więcej niż jednym kraju i nie uzyskał wystarczająco długiego stażu uprawniającego do uzyskania przez jego rodzinę świadczeń pochodnych. Prawo wspólnotowe zawiera regulacje, które mają ułatwić spełnienie tego typu warunków, przez m.in. wprowadzenie systemu sumowania okresów dla celów nabycia prawa do świadczeń.
POTRZEBUJESZ POMOCY?