Taka sytuacja miała miejsce w Hiszpanii, gdzie Krajowa Komisja Energetyki (hiszp. la Comision Nacionalde Energia - CNE), uzyskała uprawnienia do uprzedniego wydawania pozwoleń na nabywanie udziałów w spółkach sektora energetycznego i innych aktywach. Tego rodzaju regulacja została uznana za sprzeczną z przepisami prawa wspólnotowego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS), w sprawie C-207/07. Wyrok ETS pokazuje granicę pomiędzy dopuszczalnymi środkami krajowymi pozwalającymi na ingerowanie administracji publicznej w reguły runku konkurencyjnego z uwagi na zapewnienie bezpieczeństwa publicznego, a środkami, które wykraczają poza tego rodzaju uprawnienia. Niniejszy artykuł ma zarysować tę granicę.

Stan faktyczny

Hiszpania, ustawą z 1998 r., powołała do życia instytucję o nazwie Krajowa Komisja Energetyki (CNE), której zadaniem było sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemów energetycznych. Przepisy prawa przewidywały szereg szczegółowych uprawnień dla CNE. W wyniku zmian prawnych w 2006 r., CNE uzyskała dodatkowe uprawnienia do wyrażania zgody na nabywanie akcji lub udziałów w spółkach hiszpańskich działających w sektorze energetycznym, w szczególności elektrowniach, elektrociepłowniach, przedsiębiorstwach sieciowych zajmujących się przesyłem i dystrybucją energii elektrycznej i gazu, przedsiębiorstwach magazynujących gaz. Dotyczyć to miało zwłaszcza sprzedaży akcji lub udziałów umożliwiających uzyskiwanie wpływu na działalność przedsiębiorstwa. Za taki uznano w szczególności udział 10-proc. Przepisy prawne wymagały, aby zgoda była udzielona przed dokonaniem czynności prawnych związanych z nabyciem udziałów lub akcji. Krajowa Komisja Energetyki mogła nie udzielić zgody, jeżeli występowałoby znaczące zagrożenie dla działalności tych przedsiębiorstw, gdy wymagał tego interes publiczny w sektorze energetyki jak również w sytuacji, gdy konieczne było zapewnienie bezpieczeństwa publicznego.