Realizacja roszczeń zwrotnych na podstawie art. 111 unijnego rozporządzenia 574/72 (cz. II), sygn. 574/72
W poprzednim numerze zamieszczona została pierwsza część artykułu dotyczącego przepisów wspólnotowych umożliwiających odzyskiwanie nadpłat świadczeń z ubezpieczeń społecznych od instytucji ubezpieczeń społecznych innych państw członkowskich. Przedstawiony został tryb dochodzenia roszczeń emerytalno-rentowych przez potrącenie z wyrównania przysługującego z instytucji zagranicznej. Obecnie zaprezentujemy roszczenia zgodnie z na art. 111 ust. 2 i 3 rozporządzenia 574/72.
Roszczenia na podstawie art. 111 ust. 2 rozporządzenia 574/72 (potrącenia z bieżących świadczeń)
Zgodnie z art. 111 ust. 2 rozporządzenia 574/72, w przypadku gdy instytucja państwa członkowskiego wypłaciła świadczeniobiorcy kwotę wyższą od tej, do której jest uprawniony, instytucja ta może - na warunkach i w granicach przewidzianych stosowanym przez nią ustawodawstwem - zwrócić się do instytucji innego państwa członkowskiego, zobowiązanego do świadczeń na rzecz tego świadczeniobiorcy, o potrącenie nadpłaty z wypłacanych mu kwot.
Ta ostatnia instytucja dokonuje potrącenia na warunkach i w granicach przewidzianych dla takiego potrącenia przez przepisy przez nią stosowane tak, jakby to ona wypłaciła nienależną kwotę, i przekazuje potrąconą kwotę instytucji będącej wierzycielem.
W odniesieniu do tego trybu zgłaszania roszczeń należy zwrócić uwagę na różnicę w zakresie przedmiotowym świadczeń, których dotyczy, w porównaniu do trybu wskazanego w art. 111 ust. 1 rozporządzenia 574/72. Mianowicie, procedura przewidziana w art. 111 ust. 2 dotyczy wszystkich świadczeń podlegających koordynacji wspólnotowej na podstawie rozporządzenia 1408/71, objętych zakresem art. 4 tego rozporządzenia. Chodzi tu więc nie tylko o takie świadczenia, jak emerytura, renta z tytułu niezdolności do pracy czy renta rodzinna (tak jest w przypadku art. 111 ust. 1), lecz również o inne świadczenia skoordynowane: świadczenia (w tym renty) z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zasiłki chorobowe, świadczenia z tytułu bezrobocia, świadczenia rodzinne, zasiłki pogrzebowe itd. W przeciwieństwie do trybu określonego w art. 111 ust. 1, w trybie wskazanym w art. 111 ust. 2 możliwe jest więc np. dochodzenie z kwot wypłacanych emerytur roszczeń z tytułu zasiłków chorobowych nadpłaconych przez instytucję innego państwa członkowskiego. Nie ma tu więc konieczności istnienia „jednorodzajowości świadczeń” po stronie instytucji wierzycielskiej i instytucji dłużnej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?