1. Rachunkowość w specjalnej strefie ekonomicznej - część 2: organizacja rachunkowości
Dochód jednostki z określonej w zezwoleniu działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest zwolniony z podatku dochodowego. Jeśli jednak ta sama jednostka prowadzi działalność również poza strefą, ma obowiązek odrębnego ustalenia dochodu zwolnionego oraz dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym. Konieczna w związku z tym jest odpowiednia organizacja ewidencji rachunkowej, dzięki której będzie można prawidłowo określić dochód, podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku.
Mając na uwadze wymogi dotyczące ustalania dochodu zwolnionego i opodatkowanego podmiotu prowadzącego działalności na terenie SSE (omówione w części 1), konieczna jest odpowiednia organizacja rachunkowości. Realizacja funkcji fiskalnej rachunkowości w tym przypadku będzie polegać przede wszystkim na takim ukształtowaniu zasad ewidencji oraz struktury zakładowego planu kont, aby spośród wszystkich przychodów i kosztów wyróżnić te, które dotyczą wyłącznie działalności zwolnionej, i te, które dotyczą wyłącznie działalności opodatkowanej. Dopiero w dalszej kolejności, gdy nie ma możliwości precyzyjnego rozdzielenia przychodów i kosztów uzyskania przychodu na dotyczące działalności w SSE i poza SSE, ponieważ są to koszty wspólne, można zastosować regulację art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym.
Sposób ewidencji poszczególnych operacji gospodarczych dla celów ustawy o rachunkowości powinien wynikać z przyjętego w jednostce zakładowego planu kont oraz stosowanej polityki rachunkowości. Zakres polityki rachunkowości określa art. 10 uor. Zawarte w nim regulacje oznaczają, że ustawodawca pozostawił jednostkom swobodę w zakresie ewidencji poszczególnych operacji gospodarczych, również tych nietypowych. To powoduje, że za właściwe rozwiązanie powinien zostać uznany każdy sposób ewidencji, jeżeli tylko pozwala on na realizację podstawowego celu stawianego przed rachunkowością, a mianowicie rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji majątkowej, finansowej oraz wyniku finansowego jednostki. Dlatego każda operacja gospodarcza, która ma miejsce w danej jednostce, powinna być rozpatrywana przez podmiot indywidualnie w oparciu o zatwierdzoną przez kierownika jednostki politykę rachunkowości wraz z zakładowym planem kont. Również ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 9 ust. 1 nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, w sposób zapewniający określenie dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.
POTRZEBUJESZ POMOCY?