2. Ewidencja spornej kary umownej

PROBLEM

RADA

Postępowanie spółki zależy od prawdopodobnego rozstrzygnięcia sądowego sprawy:

w kwotę naliczonej kary można zakwalifikować jako zobowiązanie warunkowe i ująć pozabilansowo, pod warunkiem że prawdopodobieństwo, iż sąd uzna za zasadne obciążenie spółki karą umowną, jest znikome;

w jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że spółka może zapłacić w wyniku orzeczenia sądu karę umowną, ale w kwocie dużo niższej od naliczonej przez kontrahenta, to kwotę tę należy wiarygodnie oszacować i utworzyć na nią rezerwę na zobowiązania, a pozostałą kwotę kary ująć jako zobowiązanie warunkowe;

w jeżeli prawdopodobieństwo, że wyrok sądowy będzie negatywny dla spółki, jest duże, wówczas na całą kwotę kary umownej należy utworzyć rezerwę na zobowiązania.

Szczegóły w uzasadnieniu.

UZASADNIENIE

Analizując zobowiązania sporne, musimy pamiętać o zasadzie ostrożności oraz zasadzie istotności, określonych w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z zasadą ostrożności podmiot zobowiązany jest do wyceny aktywów i pasywów tak, aby nie powodowało to zniekształcenia wyniku i sytuacji majątkowej jednostki. Zasada istotności obliguje do ujęcia w księgach danego roku obrotowego wszystkich zdarzeń gospodarczych istotnych dla oceny jednostki, także tych, które jeszcze nie wystąpiły, ale prawdopodobieństwo, że wystąpią, jest znaczne. Jest to podstawą rozpatrywania właściwego postępowania w opisanej w pytaniu sytuacji.