Objaśnienia podatkowe w zakresie podatku od przerzuconych dochodów

Podatek od przerzuconych dochodów to jedno z najtrudniejszych zagadnień w CIT ostatnich lat. Ministerstwo Finansów przedstawiło objaśnienia podatkowe, które mają uporządkować praktykę stosowania przepisów i wskazać podatnikom bezpieczne rozwiązania.

Zgodnie z art. 24aa ust. 7 ustawy CIT podatnikiem podatku od przerzuconych dochodów jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, z siedzibą lub zarządem na terytorium RP (polski podatnik CIT), przy czym spółka ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od przerzuconych dochodów również w zakresie, w jakim rozlicza dla potrzeb CIT koszty spółki niebędącej osobą prawną (zgodnie z art. 24aa ust. 4 pkt 2 ustawy CIT).

Ponadto podatnikiem podatku od przerzuconych dochodów jest nierezydent w odniesieniu do działalności prowadzonej przez położony na terytorium RP zagraniczny zakład. W związku z tym opodatkowaniu podatkiem od przerzuconych dochodów podlegają również koszty poniesione:

• w wyniku transakcji wewnętrznych, pomiędzy zagranicznym zakładem położonym w Polsce a podatnikiem (centralą lub innym zakładem zagranicznym tego podatnika położonym na terytorium państwa innego niż RP),
• na rzecz podmiotu powiązanego z tym podatnikiem (podmiotu innego niż ten zagraniczny podatnik).

Podatnikiem jest też, zgodnie z art. 24aa ust. 7 ustawy CIT, podatkowa grupa kapitałowa (PGK), przy czym w stanie prawnym obowiązującym do końca 2022 r. była to każda ze spółek tworzących tę grupę.

Definicja przerzuconego dochodu

Za przerzucone dochody uznaje się koszty, w odniesieniu do których spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• koszty te należą do katalogu kosztów wymienionych w ust. 3, które obejmują koszty tzw. usług niematerialnych i opłat licencyjnych oraz finansowania dłużnego;
• za przerzucone dochody uznaje się wyłącznie koszty, które podatnik zaliczył w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów;
• suma kosztów wskazanych w art. 24aa ust. 3, poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych za dany rok podatkowy i zaliczonych w tym roku do kosztów uzyskania przychodów, przewyższa próg 3% sumy kosztów uzyskania przychodów, który stanowi rodzaj bezpiecznej przystani;