Aspekty bilansowe ryczałtu od dochodów spółek

Estoński CIT, czyli ryczałt od dochodów spółek, to szczególny system opodatkowania, w ramach którego spółka nie płaci bieżącego podatku dochodowego od osiąganych zysków, dopóki pozostają one w firmie, a więc nie są wypłacane wspólnikom. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie dystrybucji zysku lub wystąpienia określonych zdarzeń, takich jak tzw. ukryte zyski czy wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Dla przedsiębiorstw przejście na estoński CIT oznacza odroczenie momentu opodatkowania – reinwestowane zyski pozostają wolne od podatku, co sprzyja finansowaniu rozwoju ze środków własnych. W Polsce system estońskiego CIT funkcjonuje od 2021 r. i jest dostępny dla spółek spełniających określone warunki ustawowe. Z biegiem czasu stał się on atrakcyjną alternatywą dla klasycznego CIT, zwłaszcza dla firm planujących inwestycje i ekspansję.

Obowiązki sprawozdawcze i księgowe w estońskim CIT

Wybór opodatkowania w formie estońskiego CIT wiąże się z szeregiem obowiązków formalnych, księgowych i sprawozdawczych. Przedsiębiorstwo decydujące się na ten system powinno w pierwszej kolejności upewnić się, że spełnia wszystkie warunki ustawowe, w tym dotyczące formy prawnej, struktury udziałowców oraz limitów przychodów.

Po stronie rachunkowości i sprawozdawczości szczególne znaczenie mają następujące kwestie:

• Zamknięcie ksiąg i sprawozdanie śródroczne przy wejściu w estoński CIT

Jeżeli spółka wybiera opodatkowanie ryczałtem w trakcie trwającego roku podatkowego, ma obowiązek zamknąć księgi rachunkowe na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania oraz sporządzić sprawozdanie finansowe na ten dzień.

Na przykład jeśli spółka zamierza wejść w estoński CIT od 1 lipca, musi zamknąć księgi na 30 czerwca i przygotować pełne sprawozdanie finansowe na tę datę.

Takie śródroczne sprawozdanie finansowe nie podlega zatwierdzeniu ani złożeniu do KRS, jednak stanowi warunek formalny skutecznego wejścia w system. Należy je sporządzić (i podpisać) w terminie do trzech miesięcy od dnia bilansowego. Przekroczenie terminu nawet o jeden dzień powoduje utratę prawa do stosowania estońskiego CIT. Ministerstwo Finansów potwierdziło, że podpisanie sprawozdania stanowi integralny element jego sporządzenia, dlatego brak podpisu w terminie oznacza niespełnienie warunku wyboru ryczałtu.