1. Sprawy organizacyjne

Hanna Barańska

Kierownicy jednostek powinni mieć, oprócz szerokiej wiedzy teoretycznej oraz doświadczenia zawodowego, również umiejętność działania wewnątrz określonej struktury, której każde ogniwo - w danej skali - ma swoją rolę do spełnienia. Cały system finansów publicznych działa dzięki przepływom informacji i współdziałaniu samodzielnych instytucji, które powinny odpowiadać ustalonym dla całego systemu standardom.

Organy administracji publicznej wykonują czynności związane z zaspokajaniem potrzeb zbiorowych oraz realizują cele o charakterze publicznym. Dlatego bardzo istotne są zarówno prawidłowa organizacja pracy jednostki, polegająca na utrzymaniu jej sprawności, jak i zarządzanie czasem jej pracowników. Działania te wiążą się oczywiście z wydatkami ponoszonymi m.in. na wynagrodzenia, a niewłaściwe zaprojektowanie systemu funkcjonowania jednostki powoduje marnotrawstwo środków publicznych.

Piszemy o nieprawidłowościach, które mają istotny wpływ na sprawność funkcjonowania jednostek sektora finansów publicznych oraz zgodność ich działań z obowiązującymi przepisami prawa.

1. Nieustalenie w formie pisemnej procedur kontroli finansowej obejmujących procesy związane z celowością zaciągania zobowiązań finansowych, udzielaniem zamówień publicznych oraz dokonywaniem wydatków, czym uchybiono art. 47 ustawy z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (dalej: uofp).

Kierownik jednostki, biorąc pod uwagę standardy kontroli finansowej, powinien ustalić w formie pisemnej procedury kontroli obejmujące m.in. porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym w zakresie dotyczącym procesów zaciągania zobowiązań finansowych i dokonywania wydatków ze środków publicznych oraz udzielania zamówień publicznych, a także przeprowadzania wstępnej oceny celowości zaciągania zobowiązań finansowych (art. 47 uofp).