Otoczenie prawne kontroli zarządczej

Model kontroli zarządczej w administracji publicznej wprowadzony został art. 68-71 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (dalej: uofp). Obecne rozwiązania opracowane zostały na podstawie powszechnie już działających w innych krajach standardów funkcjonowania administracji publicznej. Nowe podejście zakłada większy nacisk na rozliczalność, transparentność oraz efektywność realizowanych przez administrację publiczną celów i zadań.

W rozdziale tym przedstawiono szczegółowe informacje dotyczące nowych rozwiązań wprowadzonych do systemu administracji publicznej, rolę poszczególnych osób w systemie kontroli zarządczej oraz samo umiejscowienie tej kontroli w ramach struktury organizacyjnej jednostek sektora finansów publicznych.

1. Nowe zarządzanie publiczne

W obecnych uwarunkowaniach prawnych, obejmujących procesy dostosowywania się do rozwiązań funkcjonujących w krajach Unii Europejskiej (dalej: UE), działalność administracji publicznej dokonywana jest przez pryzmat sprawności i efektywności podejmowanych działań. Tradycyjny, biurokratyczny model polityki stał się nieskuteczny w kontekście wyzwań i zadań stojących przed administracją publiczną i zastąpiony został przez nowe podejście zwane Nowym Zarządzaniem Publicznym (New Public Management - NPM). Nowe podejście większy nacisk kładzie na:

● ekonomiczne aspekty wydatkowania środków publicznych,

● poprawę jakości usług,

● zwiększenie skuteczności działań realizowanych przez podmioty publiczne.

Nadrzędnym celem wdrażania nowego podejścia w zarządzaniu publicznym jest podniesienie efektywności realizowanych zadań.

Nowe podejście wprowadza model zarządzania menedżerskiego, adaptacje metod technik modeli zarządzania stricte z sektora prywatnego. Zasadniczą zmianą w nowym podejściu jest nastawienie jednostek publicznych na osiąganie założonych wcześniej celów, w tym celów określonych w perspektywie strategicznej, oraz decentralizację zarządzania.

Pięć charakterystycznych cech NPM