Działalność gospodarcza w Unii Europejskiej, sygn. D.5.
Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej otworzyło dla polskich obywateli (przedsiębiorców) wiele nowych możliwości. W szczególności dało im prawo podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w dowolnym państwie członkowskim, w zasadzie w każdej dozwolonej przez miejscowe przepisy prawa formie prawnej. Z możliwości takiej mogą skorzystać zarówno osoby, które dopiero planują założyć własną firmę, jak i przedsiębiorcy, którzy np. zamierzają rozszerzyć produkcję i w tym celu otworzyć oddział albo filię swojej firmy na terenie wybranego państwa Unii.
NORBERT KRAJ
1. Swoboda przedsiębiorczości
Jan Miałczyński - obywatel polski zatrudniony w prywatnej firmie komputerowej na stanowisku informatyka, postanowił spróbować pracy „na własny rachunek”. Chciałby założyć firmę zajmującą się oprogramowaniem komputerowym, jednak nie w Polsce, ale w którymś z krajów Europy Zachodniej. Czy pan Jan może to zrobić jako osoba fizyczna, czy też musi w tym celu zakładać jakąś spółkę?
Dowolność formy prowadzenia działalności
To, w jakiej formie pan Jan będzie chciał założyć i prowadzić swoją firmę na terenie Wspólnoty Europejskiej, zależy wyłącznie od jego decyzji. Może to być zarówno spółka, jak i jednoosobowa firma osoby fizycznej działająca na zasadzie samozatrudnienia.
Jednym z fundamentów, na jakim oparte zostały zasady funkcjonowania wewnętrznego rynku Wspólnoty Europejskiej, jest tzw. swoboda przedsiębiorczości. Zapisana w art. 43 (akapit 2) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (dalej traktat lub TWE) gwarantuje obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej podejmowanie i wykonywanie działalności:
l prowadzonej na własny rachunek, jak również
zakładanie i zarządzanie przedsiębiorstwami, a zwłaszcza spółkami w rozumieniu art. 48 (akapit 2 TWE),
