Jakie środki handlowe regulują obrót pomiędzy UE a krajami trzecimi

Handel zagraniczny oraz wymiana handlowa z krajami trzecimi kształtowane są w UE w ramach wspólnej polityki handlowej. Jej zadaniem jest oddziaływanie na wielkość, kierunki oraz strukturę obrotów handlowych z zagranicą. Wspólna polityka handlowa UE działa na dwóch poziomach. Po pierwsze w obrębie Światowej Organizacji Handlu (WTO) Wspólnota angażuje się w stanowienie zasad wielostronnego systemu handlu światowego. Po drugie UE negocjuje własne dwustronne umowy handlowe z państwami trzecimi. Prowadzenie polityki handlowej należy do wyłącznej kompetencji Wspólnoty. Poszczególne państwa członkowskie nie mają autonomii w zakresie zawierania umów handlowych czy zmiany stopnia protekcji rynku krajowego. Kompetencje w tych sprawach są realizowane przez Komisję Europejską działającą z upoważnienia Rady Unii Europejskiej. Do Komisji należy przygotowywanie propozycji wdrażających wspólną politykę handlową oraz negocjowanie porozumień z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi. To dzięki inicjatywie Komisji zaczęto wdrażać Zmodernizowany Kodeks Celny, którego założenia będą systematycznie wprowadzane do 2013 roku.

 

1. Instrumenty polityki handlowej

PytanieJakie są najważniejsze środki handlowe regulujące stosunki handlowe pomiędzy krajami członkowskim a krajami trzecimi?