Kasy fiskalne

Rozdział VI

Ewa Sławińska

ekspert w zakresie podatków, prawnik

1. Paragon musi zawierać szczegółowe nazwy towarów

Na paragonach muszą być umieszczone nazwy jednostkowe towarów. Tak zgodnie twierdzą zarówno organy podatkowe, jak i sądy. Sprzedawca powinien zatem tak zaprogramować kasę fiskalną, aby na paragonie widoczne były nazwy jednostkowe, a nie grupy towarów.

Stanowisko sądów administracyjnych w tej sprawie wyraził m.in. NSA w wyroku z 9 marca 2010 r. (sygn. akt I FSK 63/09), którego fragment przytaczamy poniżej.

STAN FAKTYCZNY

Spółka wskazała, że ewidencjonuje sprzedaż za pomocą kas fiskalnych. Na paragonach fiskalnych w informacji dotyczącej nazwy towarów podane są nazwy grup towarowych z odpowiednimi stawkami podatku od towarów i usług, np. na paragonach rejestrujących sprzedaż gazet, czasopism i innych periodyków nazwy tych towarów oznaczone są jako "prasa 0%", "prasa 7%" oraz "prasa 22%". Spółka wyjaśniła, że w przypadku pozostałego asortymentu na paragonach rejestrujących sprzedaż drukują się nazwy określone zgodnie z klasyfikacją PKWiU, w której zawarte są nie szczegółowe nazwy towarów, lecz nazwy grup towarów, np. tytoń, akcesoria tytoniowe, akcesoria do fajek, chusteczki higieniczne. Ponadto spółka podała, że będące w jej posiadaniu kasy rejestrujące mają stosowne homologacje wydane przez Ministra Finansów, a zatem spełniają kryteria i warunki techniczne wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów z 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz.U. Nr 108, poz. 948 ze zm., dalej zwanego "rozporządzeniem z 4 lipca 2002 r.").

STANOWISKO NSA

W opisanym stanie faktycznym NSA stwierdził, co następuje.

(...) Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, jak powinna zostać określona nazwa towaru (usługi) umieszczona na paragonie drukowanym przez kasę rejestrującą.

5.3. Jak trafnie stwierdzono w wyroku Sądu pierwszej instancji, istotne w tej sprawie rozporządzenie Ministra Finansów z 4 lipca 2002 r. wydane zostało na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 11 poz. 50 ze zm.), którego treść była identyczna z treścią art. 111 ust. 9 obecnie obowiązującej ustawy z 11 marca 2004 r. Zgodnie z tym przepisem minister właściwy do spraw finansów publicznych miał określić w drodze rozporządzenia kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunki ich stosowania przez podatników, uwzględniając m.in. konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie.