Zarządzanie i przywództwo w piłce siatkowej

Certyfikat

Certyfikat jest ważny bezterminowo

7 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji (PRK), 7 poziom Sektorowej Ramy Kwalifikacji w sektorze sport

Osoba posiadająca kwalifikację jest gotowa do samodzielnego zarządzania zespołem, klubem, federacją. Diagnozuje potencjał i planuje rozwój graczy oraz specjalistów wspierających zespół, kreuje model gry i tworzy otoczenie sprzyjające realizacji celów. Jest gotowa do komunikowania się w grupie i perswadowania w kontaktach interpersonalnych z wykorzystaniem aktualnej wiedzy z tego zakresu. Zarządza zmianą, w tym identyfikuje problemy i podejmuje decyzje, wykorzystując różne rodzaje myślenia, np. racjonalnego, heurystycznego. Wspiera rozwój piłki siatkowej oraz samodzielnie planuje własne uczenie się przez całe życie.

Zestaw 1. Diagnozowanie potencjału i planowanie rozwoju graczy oraz sztabu szkoleniowego

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Planuje rozwój potencjału graczy i sztabu

– diagnozuje potencjał graczy i sztabu,

– doradza w wyborze ścieżek kariery,

– motywuje do pracy nad sobą.

Kreuje model gry

– tworzy model gry wynikający ze światowych tendencji rozwoju piłki siatkowej,

– dostosowuje model do zespołu graczy,

– wdraża model gry,

– monitoruje realizację modelu gry,

– ewaluuje realizację modelu gry,

– koryguje model gry na podstawie wniosków z monitorowania i ewaluacji.

Tworzy otoczenie sprzyjające realizacji celów

– identyfikuje, włącza i koordynuje zasoby sprzyjające realizacji celów (finansowe, organizacyjne, logistyczne, personalne),

– reaguje na zmiany w otoczeniu, dostosowując program do realizacji celów organizacji,

– wyciąga wnioski i formułuje dyrektywy praktyczne dla swojego zespołu na podstawie analizy otoczenia.

Zestaw 2. Komunikowanie i wpływ na realizację zadań

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Komunikuje się w grupie

– wykorzystuje dialog i dyskusję grupową,

– uwzględnia różnorodność poglądów członków grupy,

– zachęca do prezentowania własnych opinii,

– uzasadnia rolę budowania porozumienia,

– uzasadnia rolę zarządzania emocjami,

– wykorzystuje różnice osobnicze i kulturowe w przeprowadzaniu zmian i doskonaleniu współpracy.

Perswaduje w kontaktach interpersonalnych

– wyjaśnia i uzasadnia własne poglądy, stanowiska, propozycje,

– stosuje zasady perswazji,

– wykorzystuje różne typy argumentowania w celu pozyskania akceptacji odbiorców,

– stosuje opowieści, metafory i inne figury retoryczne w celu oddziaływania na odbiorców,

– syntetyzuje przeciwstawne opinie poprzez myślenie równoległe i konsensusowe.

Zestaw 3. Zarządzanie zmianą i podejmowanie decyzji

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Kieruje zmianą

– inicjuje i wspiera zmiany,

– uzasadnia celowość i konieczność wprowadzania zmian,

– mobilizuje innych do inicjowania zmian,

– tworzy klimat sprzyjający zmianom,

– ugruntowuje kulturę zmian.

Identyfikuje problem

– definiuje problem, który należy rozwiązać (problemy poznawcze i praktyczne: korygujące, optymalizacyjne i twórcze),

– określa priorytety decyzyjne.

Włącza współpracowników w podejmowanie decyzji

– uzasadnia rolę angażowania współpracowników w proces podejmowania decyzji,

– wykorzystuje metody grupowego rozwiązywania problemów w procesie podejmowania decyzji.

Podejmuje decyzje, wykorzystując różne rodzaje myślenia

– uzasadnia rolę myślenia racjonalnego (refleksyjnego) i intuicyjnego (heurystycznego) w podejmowaniu decyzji,

– uzasadnia rolę analogii (benchmarking) w procesie decyzyjnym.

Zestaw 4. Wspieranie rozwoju piłki siatkowej

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Określa czynniki determinujące rozwój piłki siatkowej

– poszukuje alternatywnych umiejętności technicznych w piłce siatkowej,

– poszukuje alternatywnych rozwiązań taktycznych w działaniach indywidualnych i zespołowych,

– rozważa możliwość wykorzystania dorobku (technika, taktyka, technologia, modele kształcenia) innych sportów w piłce siatkowej,

– rozważa i ocenia możliwości wykorzystania w piłce siatkowej dorobku różnych dziedzin nauki,

– przewiduje wszechstronnie kierunki rozwoju piłki siatkowej (technika, taktyka, technologia, metodyka treningu, popularność, przepisy, charakterystyka),

– wykorzystuje myślenie poprzez analogię (benchmarking) w pozyskiwaniu inspiracji i kreowaniu nowych rozwiązań w obrębie własnej dyscypliny i obszarów pozasportowych.

Analizuje bliższe i dalsze otoczenie zespołów piłki siatkowej

– obserwuje podmioty i procesy istotne dla działania zespołu, organizacji w otoczeniu bliższym i dalszym (prawnym, politycznym, społecznym, materialnym),

– ocenia oddziaływania podmiotów i procesów w bliższym i dalszym otoczeniu na zespół.

Wskazuje zależności systemowe w działaniach organizacji i zespołów piłki siatkowej

– patrzy całościowo na strukturę organizacyjną piłki siatkowej,

– dostrzega znaczenie i charakter powiązań między elementami organizacji (zespół, klub, federacja).

Realizuje działania edukacyjne wspierające rozwój zespołu, klubu, federacji

– prowadzi wykłady lub zajęcia praktyczne służące nabywaniu nowych kompetencji przez innych trenerów,

– omawia standardy wykonywania pracy trenera, odwołując się do własnych doświadczeń, uznanych trenerów, dorobku światowego oraz Kodeksu etyki trenera piłki siatkowej,

– omawia rolę podnoszenia kwalifikacji i kształcenia się osób związanych ze środowiskiem sportowym,

– ocenia projekty i wdrażanie programów szkoleniowych.

Realizuje działania marketingowe wspierające rozwój zespołu, klubu, federacji

– promuje gry zespołowe i ich osiągnięcia,

– promuje działania na rzecz przestrzegania zasad fair play w sporcie,

– występuje jako ekspert sportowy z zakresu gry zespołowej w kontaktach z otoczeniem,

– upowszechnia wiedzę o dyscyplinie.

Zestaw 5. Rozwój osobisty trenera piłki siatkowej

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Przedstawia własną koncepcję uczenia się przez całe życie w obszarze zawodowym

– samodzielnie planuje własne uczenie się przez całe życie i ukierunkowuje innych w tym zakresie,

– prezentuje zastosowanie wiedzy z wybranych obszarów nauk społecznych w procesie przewodzenia,

– ocenia efekty podjętych działań rozwojowych i wyciąga wnioski.

1. Etap weryfikacji

1.1. Metody

Weryfikacja efektów uczenia się następuje na podstawie analizy dowodów i deklaracji połączonej z wywiadem swobodnym. Dowodami tymi mogą być m.in.:

– certyfikaty, dyplomy, zaświadczenia,

– praca pisemna / esej z propozycją autorskich rozwiązań w piłce siatkowej,

– artykuły naukowe oraz artykuły z pism branżowych,

– nagrania prowadzonych zajęć, wywiadów, wystąpień, prelekcji,

– arkusze obserwacji,

– plany, programy, projekty itp.

Uznanie wszystkich efektów uczenia się wskazanych dla kwalifikacji może nastąpić na podstawie:

– przedłożonego dyplomu trenera piłki siatkowej mistrzowskiej klasy wydanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz. U. poz. 829) lub

– dyplomu uzyskanego po zakończeniu kursów mistrzowskiej klasy, które rozpoczęły się za zgodą ministra właściwego do spraw sportu przed wejściem w życie ww. ustawy.

1.2. Zasoby kadrowe

Weryfikację przeprowadza komisja walidacyjna, zwana dalej „komisją”. Komisja składa się z 3 osób, w tym przewodniczącego komisji.

Każdy z członków komisji:

– posiada dyplom trenera piłki siatkowej mistrzowskiej klasy wydany przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów lub kwalifikację cząstkową z poziomem 7 PRK w piłce siatkowej,

– posiada kwalifikację pełną (magister) z poziomem co najmniej 7 PRK,

– posiada udokumentowane doświadczenie w prowadzeniu zespołu graczy w rozgrywkach klasyfikowanych (umowa o pracę lub kontrakt trenerski, zaświadczenie o udziale w zawodach mistrzowskich – FIVB, CEV itp.).

Co najmniej 1 z członków komisji posiada doświadczenie w zakresie działań związanych z wdrażaniem Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

1.3. Sposób organizacji walidacji oraz warunki organizacyjne i materialne

Instytucja certyfikująca musi zapewnić możliwość odwołania się od każdego etapu walidacji.

2. Etapy identyfikowania i dokumentowania

Instytucja certyfikująca musi zapewnić doradcę walidacyjnego, który spełnia poniższe warunki:

– posiada co najmniej dyplom trenera piłki siatkowej pierwszej klasy wydany przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów lub kwalifikację cząstkową z poziomem 6 PRK w obszarze sportu,

– posiada kwalifikację pełną z poziomem co najmniej 6 PRK.

Doradca wspierający kandydata w tworzeniu portfolio na potrzeby analizy dowodów nie może zasiadać w komisji prowadzącej weryfikację dla tego konkretnego kandydata.

Do walidacji może przystąpić osoba, która posiada kwalifikację pełną z poziomem 6 PRK oraz kwalifikację cząstkową „Optymalizacja procesu szkolenia w piłce siatkowej” z minimum poziomem 6 PRK lub inną kwalifikację z obszaru piłki siatkowej z minimum poziomem 6 EQF.

Ponadto, aby osoba mogła przystąpić do walidacji, musi minąć okres minimum 3 lat od uzyskania przez nią kwalifikacji cząstkowej z poziomem 6 PRK „Optymalizacja procesu szkolenia w piłce siatkowej” lub innej kwalifikacji z obszaru piłki siatkowej z poziomem 6 EQF.

Osób, które uzyskały kwalifikację „Optymalizacja procesu szkolenia w piłce siatkowej” na podstawie przedłożonego dyplomu trenera piłki siatkowej pierwszej klasy wydanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów albo dyplomu uzyskanego po zakończeniu kursów, które rozpoczęły się za zgodą ministra właściwego do spraw sportu przed wejściem w życie ww. ustawy, nie obowiązuje opisany powyżej warunek przystąpienia do walidacji.

Nie rzadziej niż raz na 10 lat