Artykuł 1

Zakres Umowy

1. Niniejsza Umowa ma zastosowanie do międzynarodowych przewozów drogowych osób i rzeczy między Rzecząpospolitą Polską a Mongolią, w tranzycie przez terytoria ich państw oraz między terytorium państwa trzeciego a terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron i z powrotem, pojazdami zarejestrowanymi na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron.

2. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron nie są uprawnieni do wykonywania przewozów osób i rzeczy pomiędzy dwoma miejscami położonymi na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszej Umowy:

1) „Przewoźnik” oznacza dowolną osobę fizyczną, osobę prawną, jednostkę organizacyjną lub grupę osób nieposiadającą osobowości prawnej, zamieszkałą lub mającą siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w Mongolii, wykonującą międzynarodowe przewozy drogowe zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego danego kraju.

2) „Pojazd” oznacza pojazd samochodowy, który ze względu na swoją budowę jest przeznaczony do drogowego przewozu osób lub rzeczy, lub do ciągnięcia przyczepy bez napędu mechanicznego przeznaczonej do przewozu rzeczy. Pojęcie to obejmuje także zespół pojazdów, złożony z pojazdu ciągnącego i naczepy lub przyczepy.

3) „Autobus” oznacza pojazd samochodowy, który ze względu na swoją budowę jest dostosowany i przeznaczony do drogowego przewozu ponad dziewięciu osób łącznie z kierowcą.

4) „Regularny przewóz osób” oznacza przewóz osób autobusem na określonej trasie, według rozkładu jazdy i na podstawie taryf uprzednio ustalonych i ogłoszonych.

5) „Wahadłowy przewóz osób” oznacza wielokrotne przewozy zorganizowanych grup osób tam i z powrotem, między tym samym miejscem początkowym i tym samym miejscem docelowym, przy spełnieniu następujących warunków:

a) każda grupa składająca się z osób, które odbyty podróż do miejsca docelowego, zostanie przewieziona z powrotem do miejsca początkowego,

b) pierwsza podróż powrotna i ostatnia podróż do miejsca docelowego odbywają się bez osób.

Miejsce początkowe i miejsce docelowe oznaczają odpowiednio miejsce rozpoczęcia podróży i miejsce zakończenia podróży, a także, w każdym przypadku, okoliczne miejscowości w promieniu 50 kilometrów.

6) „Okazjonalny przewóz osób” oznacza przewóz inny niż określony w punktach 4 i 5 niniejszego artykułu.

7) „Państwo trzecie” oznacza każde państwo niebędące stroną tej Umowy.

8) „Właściwy organ” oznacza władzę rządową Umawiającej się Strony, właściwą dla transportu drogowego lub jej upoważnionego przedstawiciela.

Przewozy osób

Artykuł 3

Regularne przewozy osób

1. Regularne przewozy osób podlegają systemowi zezwoleń zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa wewnętrznego państwa każdej z Umawiających się Stron.

2. Zezwolenia na regularne przewozy osób są wydawane, po wzajemnym uzgodnieniu, przez właściwe organy państw Umawiających się Stron, na część przewozu, która jest wykonywana na terytoriach ich państw.

3. Wniosek o wydanie zezwolenia należy złożyć do właściwego organu państwa siedziby przewoźnika. Jeżeli właściwy organ zatwierdzi wniosek, przekazuje zezwolenie właściwemu organowi drugiej Umawiającej się Strony.

4. Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 12 mniejszej Umowy, decyduje o formie wniosku o zezwolenie i wymaganych dokumentach uzupełniających.

5. Decyzję o udzieleniu lub odmowie wydania zezwolenia podejmuje się w terminie trzech miesięcy, chyba że zachodzą szczególne okoliczności.

6. Właściwe organy państw Umawiających się Stron uprzednio wymieniają zezwolenie, na podstawie którego wykonywany będzie przewóz. Zezwolenie zawiera następujące informacje:

1) nazwę przewoźnika;

2) trasę przewozu;

3) rozkład jazdy;

4) taryfę na przewóz osób;

5) przystanki, na których przewoźnik odbiera i wysadza osoby;

6) przewidywany czas i częstotliwość przewozu.

7. Właściwe organy państw Umawiających się Stron mogą żądać od siebie dodatkowych informacji niezbędnych do wydania zezwolenia.

8. Zmiany warunków wykorzystania zezwoleń oraz rezygnacja z wykonania przewozu następują zgodnie z procedurą określoną w ustępie 3 i 4 niniejszego Artykułu.

9. Wysłanie autobusu bez osób w celu zastąpienia niesprawnego autobusu i odebrania osób na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony lub państwa trzeciego nie wymaga żadnego zezwolenia.

Artykuł 4

Okazjonalne i wahadłowe przewozy osób

1. Okazjonalne i wahadłowe przewozy osób między terytoriami państw Umawiających się Stron oraz w tranzycie przez ich terytoria podlegają systemowi zezwoleń wydawanych przez właściwe organy państw Umawiających się Stron.

2. Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 12 niniejszej Umowy, uzgadnia normy techniczne, środowiskowe i bezpieczeństwa, które muszą spełniać pojazdy wykonujące przewozy określone w niniejszym artykule.

Artykuł 5

Przewozy rzeczy

1. Przewozy rzeczy między terytoriami państw Umawiających się Stron lub w tranzycie przez ich terytoria oraz do lub z państw trzecich są wykonywane pojazdami lub zespołami pojazdów na podstawie zezwoleń, wydanych przez właściwe organy państw Umawiających się Stron, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w artykule 6 ustęp 1 niniejszej Umowy oraz przejazdów, o których mowa w artykule 6 ustęp 2 niniejszej Umowy.

2. Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 12 niniejszej Umowy, określa liczbę i kategorię zezwoleń oraz pozostałe warunki dotyczące korzystania z zezwoleń.

3. Każdy przewóz i każdy pojazd wymaga odpowiedniego osobnego zezwolenia. Zezwolenie upoważnia do jednego przejazdu tam i z powrotem. Przejazdy pojazdów w stanie próżnym także wymagają zezwoleń.

4. Właściwe organy państw Umawiających się Stron co roku wymieniają ustaloną liczbę niewypełnionych formularzy zezwoleń.

5. Zezwolenia są ważne przez jeden rok kalendarzowy.

Artykuł 6

Przewozy wyłączone z obowiązku posiadania zezwolenia

1. Następujące kategorie przewozów nie wymagają zezwoleń:

1) mienia przesiedleńczego,

2) materiałów i akcesoriów, w tym dzieł sztuki, przeznaczonych na targi, wystawy i inne imprezy niekomercyjne,

3) środków transportu, inwentarza, akcesoriów oraz sprzętu sportowego przeznaczonego na imprezy sportowe,

4) dekoracji i rekwizytów teatralnych, instrumentów muzycznych, materiałów i akcesoriów stosowanych wyłącznie do celów reklamowych lub informacyjnych, a także przeznaczonych do wykonywania zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych lub telewizyjnych albo pokazów cyrkowych,

5) szczątków ludzkich, zwłok lub prochów,

6) w celach humanitarnych, pomocy medycznej, pomocy w sytuacjach kryzysowych lub w przypadku klęsk żywiołowych,

7) przy użyciu pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 tony,

8) pierwszy przejazd bez ładunku nowo zakupionego pojazdu.

2. Następujące kategorie przejazdów nie wymagają zezwolenia:

1) przejazdy pojazdów w stanie próżnym wysłanych w celu zastąpienia pojazdu niesprawnego i zabrania rzeczy z takiego pojazdu na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron,

2) przejazdy pojazdów pomocy drogowej.

3. Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 12 niniejszej Umowy, może wnioskować o wyłączenie kategorii przewozów, innych niż określone w ustępie 1 niniejszego artykułu oraz kategorii przejazdów, innych niż określone w ustępie 2 niniejszego artykułu, z obowiązku posiadania zezwolenia.

Artykuł 7

Masy i wymiary

1. Przewóz pojazdem, którego dopuszczalna masa całkowita, naciski osi lub wymiary przekraczają normy obowiązujące na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, wymaga zezwolenia specjalnego uzyskanego uprzednio, zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego państwa tej Umawiającej się Strony.

2. Zezwolenie specjalne, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, może ograniczyć przejazd takiego pojazdu do wytyczonej trasy lub wprowadzić inne dowolne wymogi lub ograniczenia.

Artykuł 8

Przewozy towarów niebezpiecznych i towarów szybko psujących się

Przewóz towarów niebezpiecznych i towarów szybko psujących się wykonywany jest zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego państwa Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której taki przewóz ma miejsce.

Artykuł 9

Postanowienia ogólne

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej Umowy oraz przepisów prawa wewnętrznego państw Umawiających się Stron, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na żądanie organów kontrolnych.

Artykuł 10

Ubezpieczenia

1. Przy wjeździe na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony przewoźnik przedstawia, na żądanie właściwego organu, dokument potwierdzający ważność ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zapewniający pokrycie szkód wyrządzonych innym podmiotom.

2. W przypadku braku w autobusie lub pojeździe dokumentu, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, przewoźnik wjeżdżając na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, zapewnia ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego państwa drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 11

Podatki i opłaty

1. Przewozy osób i rzeczy objęte warunkami niniejszej Umowy podlegają cłom, podatkom i wszelkim innym opłatom nakładanym zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego państwa każdej z Umawiających się Stron.

2. Sprzęt i wyposażenie niezbędne do eksploatacji pojazdów, w tym paliwo znajdujące się w standardowych zbiornikach zamontowanych na stałe w pojeździe przez producenta oraz smary, są zwolnione z wszelkich ceł przywozowych, podatków i innych opłat na terytorium państwa przyjmującej Umawiającej się Strony, zgodnie z jej odpowiednimi przepisami prawa wewnętrznego.

3. Części zamienne, wwożone czasowo w celu naprawy pojazdu uszkodzonego na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron, zwalnia się z wszelkich cel przywozowych, podatków i innych opłat, jeżeli odpowiednie przepisy prawa wewnętrznego przyjmującej Umawiającej się Strony przewidują takie zwolnienie. Części zamienne, które nie zostały wykorzystane i wymienione, powinny być ponownie wywiezione z terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, zniszczone lub przekazane zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego przyjmującej Umawiającej się Strony.

Artykuł 12

Komisja Mieszana

1. Właściwe organy państw Umawiających się Stron powołają Komisję Mieszaną w celu wdrożenia postanowień niniejszej Umowy oraz rozstrzygnięcia wszelkich ewentualnych sporów.

2. Komisja Mieszana będzie się zbierała w zależności od potrzeb, na przemian na terytoriach państw Umawiających się Stron.

Artykuł 13

Obowiązki przewoźników i naruszenia

1. Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony, jak również załogi pojazdów, na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, muszą przestrzegać przepisów prawa wewnętrznego państwa drugiej Umawiającej się Strony, a w szczególności przepisów ruchu drogowego i transportu drogowego.

2. W przypadku naruszenia postanowień niniejszej Umowy przez przewoźnika jednej Umawiającej się Strony na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, właściwe organy państwa tej drugiej Umawiającej się Strony powiadomią o tym właściwe organy zainteresowanej Umawiającej się Strony, gdzie pojazd jest zarejestrowany.

3. Właściwe organy państwa Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której popełniono naruszenie, mogą zwrócić się do właściwych organów państwa drugiej Umawiającej się Strony o:

1) ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia,

2) zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite uprawnień przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium państwa Umawiającej się Strony, gdzie dokonano naruszenia.

4. Właściwe organy państwa Umawiających się Stron powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych zgodnie z postanowieniami ustępu 3 niniejszego artykułu.

Artykuł 14

Właściwe organy

1. Właściwymi organami do wykonania niniejszej Umowy są:

– w imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: minister odpowiedzialny za transport drogowy osób i rzeczy.

– w imieniu Rządu Mongolii: ministerstwo (minister) odpowiedzialne za transport drogowy osób i rzeczy.

2. W przypadku zmiany właściwych organów wskazanych w ustępie 1 niniejszego artykułu nazwy właściwych organów są przekazywane drugiej Umawiającej się Stronie drogą dyplomatyczną.

Artykuł 15

Postanowienia końcowe

1. Wszelkie sprawy nieuregulowane niniejszą Umową lub umowami międzynarodowymi wiążącymi obie Umawiające się Strony będą rozstrzygane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa wewnętrznego państwa każdej z Umawiających się Stron.

2. Niniejsza Umowa może zostać zmieniona za obopólną zgodą Umawiających się Stron, co musi być dokonane w odrębnym protokole, który stanowi integralną część niniejszej Umowy i wchodzi w życie zgodnie z zasadami określonymi w artykule 16 ustęp 1 niniejszej Umowy.

3. Umawiające się Strony będą dążyły do promowania, w ramach niniejszej Umowy, użytkowania pojazdów spełniających normy bezpieczeństwa i emisji spalin.

Artykuł 16

Wejście w życie i obowiązywanie umowy

1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia po dacie otrzymania ostatniej noty dyplomatycznej, w której każda z Umawiających się Stron informuje drugą z Umawiających się Stron o zakończeniu przez nią odpowiednich procedur wewnętrznych.

2. Niniejsza Umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Może być rozwiązana przez którąkolwiek z Umawiających się Stron za wypowiedzeniem przedłożonym drugiej Umawiającej się Stronie drogą dyplomatyczną; w takim przypadku niniejsza Umowa wygaśnie sześć miesięcy po otrzymaniu takiego wypowiedzenia.

W dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni do tego przez ich odpowiednie Rządy, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w Ułan Bator dnia 25 kwietnia 2023 w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, mongolskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W przypadku rozbieżności przy interpretacji, tekst w języku angielskim uważany będzie za rozstrzygający.

Wersja w języku mongolskim

Wersja w języku angielskim