Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 1983 r., sygn. II SA 150/83

1. Jeżeli organy administracji państwowej sprawę osoby ubiegającej się o zezwolenie na pobyt stały w Warszawie rozważyły na tle par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./, w którym są wymienione fakultatywne, zależne od ich uznania przypadki udzielenia zezwoleń na pobyt stały w Warszawie, i doszły do przekonania, że w przypadku tej osoby przewidziane w par. 2 ust. 2 pkt 4 cytowanego rozporządzenia okoliczności nie zachodzą, przy czym stanowisko swe należycie uzasadniły to brak jest podstaw do przyjęcia, że zaskarżona decyzja narusza przepisy prawa lub nosi cechy dowolności.