Wyrok NSA z dnia 22 marca 2005 r., sygn. FSK 1885/04

W rozpatrywanej sprawie brak podstaw skargi kasacyjnej powoduje, że podlega ona oddaleniu, gdyż WSA zasadnie stwierdził, iż analiza umów rent zawartych przez skarżącego dokonana przez Izbę Skarbową w zaskarżonej decyzji jest prawidłowa.

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku określającą Aleksandrze i Wojciechowi małż. H. za 1997 rok inną - od zeznanej - wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych, zaległość podatkową, oraz odsetki za zwłokę. Zakwestionowano, oprócz tzw. wydatków mieszkaniowych, odliczenie od osiągniętego przez podatników dochodu kwot rent ustanowionych przez Wojciecha H. na rzecz Teściowej oraz Ojca w łącznej kwocie 66 800 zł, które, w ocenie organów podatkowych obu instancji z uwagi na swój jednorazowy charakter nie mogły być uznane za świadczenia rentowe jako sprzeczne z istotą umowy renty. Oddalając skargę podatników Sąd zajął w tej materii następujące stanowisko:

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy Izba Skarbowa zasadnie uznała w zaskarżonej decyzji, iż ustanowione przez skarżącego renty nie podlegają odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn.zm.).

W myśl tego przepisu, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28 - 30 stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz 4 -7 lub art. 25 po odliczeniu rent i innych trwałych ciężarów opartych na tytule prawnym, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, oraz alimentów, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, w wysokości ustalonej wyrokiem alimentacyjnym.